بهنام عبدی - دانشجو کارشناسی ارشد مهندسی زلزله ،دانشگاه ایوان کی، سمنان ، ایران
حمید صابری - استادیار گروه عمران دانشگاه ایوانکی ، سمنان ، ایران
وحید صابری - استادیار گروه عمران دانشگاه ایوانکی ، سمنان ، ایران

بهسازی لرزه ای سازه های بتنی با عمر بالا و یا استفاده از سیستم مهار جانبی با ظرفیت جذب انرژی بالا همواره یکی از چالش های محققان سازه بوده است. با گذشت زمان و مطالعات انجام گرفته، استفاده از سیستم مهار جانبی فولادی مورد علاقه طراحان تبدیل گشته است. استفاده از مهاربند های فلزی باعث افزایش سختی و درنتیجه کاهش جابجایی جانبی ساختمان می گردد که این امر باعث کاهش تغییر شکل های ایجاد شده در اجزای ساختمان فولادی و درنتیجه کاهش آسیب پذیری آنها می شود. سیستم های مهار جانبی فولادی بسته به عملکرد مورد انتظار از سازه و ملاحظات معماری آن در سطوح شکل پذیری مختلف و در حالت های کلی همگرا و واگرا مورد استفاده قرار می گیرند. به نظر می رسد ارتفاع سازه های بتنی مهاربندی شده فولادی می تواند به واسطه شکل پذیری بر خصوصیات لرزه ای آن تاثیر گذار باشد .ستون های اطراف دهانه مهاربندی باید برای شرایطی که تمام مهاربندها تسلیم شده اند طراحی گردند. معمولا ستون های ساختمان های فولادی موجود دارای مقاومت کافی این نیروی فشاری عظیم نبوده و نیاز به مقاوم سازی با استفاده از ورق های فلزی دارند. همچنین در صورت استفاده از مهاربندهای شورن تیر متصل به این مهاربند ها باید برای شرایطی که مهاربندها متصل تسلیم شده اند طراحی گردند. بطور کلی اثر تسلیم شدن مهاربند ها باید در دیگر اجزای سازه اعم از تیر، ستون و فونداسیون مد نظر قرار گیرد. با این تفاسیر، انتخاب نوع مهاربندی برای بهسازی یک قاب بتنی از مواردی است که طراحان می بایست بر اساس تفاوت در عملکرد سازه های بهسازی شده با انواع محتلف مهاربند انجام دهند. با وجود همه مطالعاتی که تاکنون در این رابطه صورت پذیرفته است، مقایسه واحدی بین انواع مهاربندی صورت نگرفته گه در این رساله بدان پرداخته خواهد شد.

بهسازی، قاب بتنی، مهاربندهمگرا ، فولادی