مرتضی قارونی نیک - استادیار، دانشگاه علم و صنعت ایران
جلیل کاظمی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه علم و صنعت ایران

در جریان مطالعات ژئوتکنیکی سازه های مختلف از جمله کانالهای آبیاری و زهکشی، گاهی با تشکیلات زمین شناسی خاصی برخورد می شود که دارای خواص مسئله داری بوده و شرایط نامتعارفی را برای اجرای کانالهای انتقال آب به وجود می آورند. این شرایط پیچیده خاک بستر، سازنده این کانالها را با مشکلات فراوانی حین و پس از ساخت آن ها مواجه می سازد که بایستی راهکاریی برای تقلیل این اثرات ارایه شود. اصلاح و تثبیت خاک های مسئله دار در بستر این کانالها یکی از راههایی است که می تواند به این مهم کمک شایانی بنماید. تثبیت خاک ها که به منظور بهبود خواص فیزیکی و مکانیکی خاک ها انجام می شود، به روشهای بسیار متفاوتی اجرا می گردد که این روشها با توجه به نوع پروژه و عمر آن ، هدف تثبیت، زمان استفاده و میزان بارهای وارده بر سازه ساخته شده، مورد استفاده قرار می گیرد. عمل تثبیت همراه با تراکم خاک باعث افزایش مقاومت برشی و ظرفیت باربری خاک شده و نفوذ پذیری آن را کاهش می دهد. در این مطالعه به بررسی تراکم خاک های تثبیت شده با چهار الیاف طبیع ی: بامبو ، کاه ، خرما و سیسال و مقایسه هریک از آن ها با خاک تثبیت نشده پرداخته شده است . چون الیاف مختلف طبیعی با محیط و کاربرانشان سازگارترند وهمچنین به مقدار زیادی در طبیعت وجود دارند، می توانند به عنوان تثبیت کننده خاک به ویژه در سازه‌های خاکی که بار کمتری را تحمل می نمایند (مثل کانالهای آبیاری و زهکشی) مورد استفاده قرار گیرند.

کانالهای آبیاری، تراکم، تثبیت، الیاف طبیعی، بامبو، کاه، خرما، سیسال