پوریا اولیا زاده - دانشجوی دکتری، گروه مهندسی مکانیک، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد
انوشیروان فرشیدیانفر - استاد، گروه مهندسی مکانیک، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد

در این مقاله دو روش آزمایشگاهی تماسی و غیرتماسی برای تحریک ارتعاشی یک ورق مستطیلی نازک با شرایط مرزی گیردار در هر چهار لبه آن، به کار رفته است. در روش تماسی از یک چکش مودال برای اعمال ضربه به سطح ورق استفاده شده و در روش غیرتماسی سه بلندگو برای فرستادن سیگنال نویز سفید و تحریک ورق به کار رفته است. بلندگوها سه محدوده فرکانسی پایین، متوسط و بالا را پوشش می دادند. موقعیت های مختلفی برای اتصال شتاب سنج بر روی ورق پیشنهاد شده است تا بهترین موقعیتی که بتواند بیشترین فرکانس های طبیعی را اندازه گیری کند، مشخص شود. مقایسه دو روش تحریک نشان می دهد که روش غیرتماسی در فرکانس های متوسط و بالا کارآیی بهتری دارد درحالی که روش تماسی در فرکانس های پایین عملکرد بهتری دارد. یک روش تحلیلی-تقریبی بر اساس روش رایلی-ریتز نیز برای محاسبه فرکانس های طبیعی ورق مستطیلی نازک به صورت تئوری ارائه شده و فرکانس های طبیعی بدست آمده به دو روش آزمایشگاهی با نتایج تئوری مقایسه شده است.

روش تماسی, روش غیرتماسی, ورق مستطیلی نازک, فرکانس طبیعی