ارزیابی تنوع ژنتیکی برخی ژنوتیپ های نخود کابلی با استفاده از نشانگرهای ISSR
عنوان مقاله: ارزیابی تنوع ژنتیکی برخی ژنوتیپ های نخود کابلی با استفاده از نشانگرهای ISSR
شناسه ملی مقاله: JR_JOAGK-10-2_007
منتشر شده در شماره 2 دوره 10 فصل در سال 1397
شناسه ملی مقاله: JR_JOAGK-10-2_007
منتشر شده در شماره 2 دوره 10 فصل در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:
مهدیه لری نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد اصلاح نباتات، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران.
مهدی مهیجی - استادیار اصلاح نباتات، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران.
روح الله عبدالشاهی - دانشیار اصلاح نباتات، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران.
علی کاظمی پور - دانشیار اصلاح نباتات، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران.
خلاصه مقاله:
مهدیه لری نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد اصلاح نباتات، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران.
مهدی مهیجی - استادیار اصلاح نباتات، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران.
روح الله عبدالشاهی - دانشیار اصلاح نباتات، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران.
علی کاظمی پور - دانشیار اصلاح نباتات، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران.
نخود مهمترین گیاه تیره حبوبات در ایران است و از آنجا که ایران بخشی از مرکز تنوع این گیاه به شمار میآید مطالعه تنوع ژنتیکی آن حایز اهمیت است. به منظور بررسی تنوع ژنتیکی نخود کابلی 81 ژنوتیپ نخود کابلی از سه مبداء موسسه ایکاردا، ترکیه و ایران در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان در سال زراعی 94-93 کشت شد. از نه آغازگر ISSR برای بررسی تنوع استفاده شد و 79 نوار چندشکل از آغازگرهای مورد استفاده به دست آمد. تعداد آلل موثر از 19/1 (آغازگر (CAC)5AG) تا 69/1 (آغازگر (ACTG)4) متغیر بود. متوسط ضریب تنوع ژنتیکی نی و شاخص شانون در کل جمعیت به ترتیب 24/0 و 38/0 به دست آمد. ضریب تنوع نی برای جمعیتهای مبداء ایکاردا، ترکیه و ایران به ترتیب 27/0، 2/0 و 2/0 و شاخص شانون برای این جمعیتها به ترتیب 44/0، 32/0 و 3/0 به دست آمد. تجزیه واریانس مولکولی تفاوت میان جمعیتها را معنی دار نشان داد. ولی واریانس بین جمعیتها تنها ده درصد کل واریانس بین ژنوتیپها را به خود اختصاص داد. تجزیه خوشهای ژنوتیپها را به چهار گروه تقسیم کرد. نتایج تجزیه خوشهای نیز موید گستردگی تنوع درون جمعیتها بود. تجزیه ساختار جمعیت با استفاده از نرم افزار STRUCTRE جمعیت را به چهار گروه با تعداد 14، 5، 8 و 4 ژنوتیپ برای هر گروه تقسیم کرد. تعداد 51 ژنوتیپ باقی مانده نیز به عنوان ژنوتیپهای مخلوط در نظر گرفته شدند. این پژوهش نشان داد که تنوع ژنتیکی مطلوبی میان ژنوتیپهای نخود کابلی مورد مطالعه در این تحقیق وجود دارد که میتواند در برنامههای بهنژادی مورد استفاده قرار گیرد.
کلمات کلیدی: نخود, تنوع ژنتیکی, تجزیه واریانس مولکولی, نشانگر ISSR
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/864830/