مریم حسین پور - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه فردوسی مشهد
محمد قاسمی خوزانی - استادیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه فردوسی مشهد
محمد اجزاء شکوهی - دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه فردوسی مشهد

کلانشهر مذهبی مشهد با توجه به جایگاه ملی و بین المللی خود (دومین کلانشهر کشور و اولین کلانشهر مذهبی جهان اسلام)، سالانه حدود 30 میلیون نفر گردشگر داخلی و خارجی (سال 95 تعداد گردشگر داخلی 31188664 نفر و گردشگران خارجی 845525 نفر گزارش شده است) را به خود جذب می کند. کارکرد ملی منطقه ای درمانی این شهر همواره زبان زد. ذینفعان بوده است. با توجه به تعداد زیاد زائران و گردشگران داخلی و خارجی در این شهر و بهره گیری و استفاده بهینه از این فضاهای تفریحی به خصوص پارک هااهمیت این موضوع مطرح می سازد. به این منظور، هدف ازاین پژوهش ارائه راهبردهای توسعه گردشگری در پارک بزرگ مشهد به نام کوهسنگی می باشد.مدل به کار برده شده در این پژوهش براساس مدل راهبردی SWOT و مدل برنامه ریزی QSPM است، همچنیین روش تحقیق در این پژوهش بر اساس منطق قیاسی و توصیفی تحلیلی است.؛ و نیز روش جمع آوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و میدانی و مصاحبه با کارشناسان حوزه توسعه گردشگری پارک بوده است. با توجه به نتایج بدست آمده در این پژوهش مبیین این واقعیت است که راهبردهای توسعه گردشگری پارک کوهسنگی در موقعیت تهاجمی قرار دارد؛ و این پارک از برتری نقاط قوت و فرصت قابل توجهی همانند خدمات آب، برق، گاز، تلفن، فاضلاب، مجاورت و دسترس به جاده های اصلی شهر، تزئینات فضای سبز و کیفیت مبلمان، نظافت عمومی و سرویس بهداشتی، مدیریت و کادر ویژه انتظامات، سیستم نظارت و کنترل کیفیت و... نسبت به ضعف ها و تهدیها برخوردار می باشد . در واقع این پارک با فرصت هائی همچون حمایت و همکاری دولت و مدیریت محلی از توسعه گردشگری، مالی و حقوقی، تنوع بخشی ، زیبا سازی تزئینات و فضای سبز، سیستم نظارت و کنترل کیفیت، سند چشم انداز ماموریت استراتژی و برنامه ریزی و...... برخوردار بوده است.

راهبردهای توسعه گردشگری، کوهسنگی، مشهد