سلیم پورمند - دانشجوی کارشناس ارشدمکانیک سنگ دانشگاه صنعتی سهندتبریز
حمید چاکری - استادیار دانشگاه صنعتی سهند تبریز، دانشکده معدن؛
مسعود حاجی علیلو - دانشیاردانشگاه تبریزدانشکده مهندسی عمران
محمدمهدی رجائی - کارشناسی ارشد مهندسی معدن، ناظر حفاری مکانیزه پروژه خط ۴ قطارشهری تبریز از موسسه مهندسین مشاورایمنسازان؛

حفاریهای مکانیزه در محیطهای اغلب با TBMهای نوع EPBM انجام میگیرد. این ماشینها از تکنولوژی پیشرفتهای بهره میگیرند که در دنیای حفاری، بخصوص حفاریهای کم عمق از جایگاه ویژه ای برخوردار هستند. از لحاظ مکانیکی طوری طراحی شده اند که از خود خاک حفاری شده به عنوان محیط نگهدارنده برای جبهه حفاری استفاده میکنند. لذا شرایط ایده آل برای این ماشینها زمانی است که خاک مورد حفاری ریزدانه و غیر چسنده باشد تا مشکلاتی نظیر نفوذپذیری زیاد و پلاستیسیته کم در خاکهای درشت دانه و چسبندگی زیاد در خاکهای رسی بوجود نیاید اما در شرایط عملی، زمین حفاری از گونه های مختلف خاک تشکیل شده است که مواجهه با آنها غیرقابل اجتناب است. بدین ترتیب تکنولوژی اصلاح خاک1 از ده ه گذشته برای فائق آمدن بر این مشکلات ظهور کرده است. در این تکنولوژی با استفاده از مواد افزودنی مانند فوم، پلیمر و بنتونیت انام میگیرد و از اینرو میتوان بر مشکلاتی نظیر نفوذپذیری زیاد، چسبندگی بالا، پلاستیسیته کم و غیره غلبه کرد.در این مقاله سعی شده است مخاطرات زمینشناسی مترو خط 2 مانند نفوذپذیری، سایندگی ابزارهای برشی و کلاگینگ و همچنین پارامترهایی مانند مقاومت برشی و اسلامپ خاکهای ماسه ای در آزمایشگاه دانشگاه تبریز مورد آزمایش قرار گرفته اند، آورده شود.

EPB، فوم ، FIR، مقاومت برشی، اسلامپ