مازیار نبی زاده ذوالیپرانی - کارشناسی ارشد، دانشگاه گیلان، ایران
نورالدین عظیمی - دانشیار، دانشگاه گیلان، ایران
صابر محمدپور - استادیار، دانشگاه گیلان، ایران

عدم توجه به مقوله عدالت در توسعه شهرها در عصر حاضر سبب گردیده است در بسیاری از شهرها، مناطق لوکس در مقابلفضاهای بی کیفیت قرار گرفته و به توسعه شهری طبقاتی منجر شود و به دنبال آن افزایش ناهنجاری های اجتماعی نظیر فساد،ناامنی و... سبب افزایش معضلات شهری شده است. لذا لازم می نماید که عدالت نیز در کنار توسعه مد نظر شهرسازان قرارگیرد. غالب مطالعات صورت گرفته در زمینه عدالت در شهرسازی برمبنای عدالت فضایی بوده و چگونگی پراکنش خدماتدر فضای شهری و شعاع دسترسی و تراکم ها و سایر مسائل کمی شهرسازی در این زمینه مورد توجه قرار گرفته است.تحقیق حاضر ضمن مهم دانستن آن تحقیقات، عدالت را از جنبه دیگری در شهرسازی مورد بررسی قرار داده و فضاهایشهری را به عنوان یکی از اصلی ترین ارکان شهر که شکل دهنده شهرها بوده و نمود اصلی ظهور و بروز توسعه در شهرهامی باشد، مدنظر قرار داده است. تحقیق حاضر با بررسی عدالت در منابع اسلامی و بررسی آن در مسائل شهرسازی، با استفادهاز روشهای اسنادی و کتابخانه ای به جمع آوری اطلاعات پرداخته و از طریق روش های تحلیل منطقی، اطلاعات را موردبررسی قرار داده است. نتایج تحقیق نشان میدهد عدالت در فضاهای شهری از منظر اسلامی جهت رساندن حق هر فضا بهآن، دو رویکرد ایجابی و سلبی را مدنظر قرار داده و ضمن تلاش جهت افزایش کیفیت فضاهای شهری جهات دستیابی بهکیفیت مطلوب، فضاهای ضعیف و با کیفیت پایین را نیز مد نظر قرار داده و تلاش می کند تا اختلاف طبقاتی را در فضاهایشهری کاهش دهد.

عدالت، فضای شهری، اسلام، اختلاف طبقاتی، خیابان