محمد نریمانی - استاد روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی
سیدمحسن نعمتی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه محقق اردبیلی
نگار ظهری - کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه محقق اردبیلی

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بهبود کیفیت زندگی بر رابطه بین فردی در افراد ترک کننده مواد مخدر انجام شد. روش پژوهش، آزمایشی و جامعه آماری تحقیق حاضرازکلیه افراد ترک کننده مواد در مرکز ترک اعتیاد بهبود شهر اردبیل در سال -1396 97 بود. از طریق روش نمونهگیری تصادفی 40 نفر انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی 20) نفر) و گروه کنترل 20) نفر) گمارده شدند. آزمودنی های مورد پژوهش با ا ستفاده از پر س شنامه های روابط بین فردی و کیفیت زندگی IRQOL در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون مورد بررسی قرار گرفتند. از این رو برای گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقهای درمان درمان مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی اجرا و برای گروه کنترل هیچ گونه مداخلهای انجام نگرفت. برای تحلیل نتایج از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج ن شان داد که درمان مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی موجب افزایش روابط بین فردی در افراد ترک کننده مواد در گروه آزمایش در مرحله پس آزمون شده است. نتایج این پژوهش نشان داد که درمان مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی میتواند در افزایش میزان روابط بین فردی در افراد ترک کننده مواد اثربخش باشد.

کیفیت زندگی، روابط بین فردی، افراد ترک کننده مواد، مواد مخدر