محمدعلی ارجمند - استادیار دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجائی، تهران، ایران
احمد منصوریان - دانشجوی دکترای رشته مدیریت منابع آب، دانشکده مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رودهن
حمیدرضا رحیمی - دانشجوی دکترای رشته مدیریت منابع آب، دانشکده مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رودهن

در سالهای اخیر مبحث جداگرهای لرزه ای ساختمان ها مورد توجه قرار گرفته است که کار اصلی آن جداسازی سازه از تراز طبقاتی مورد نظر است. هدف اصلی جداگر لرزه ای افزایش دوره تناوب سازه و استهلاک انرژی ارتعاشی می باشد. لازم به ذکر است که افزایش دوره تناوب علاوه بر کاهش پاسخ لرزه ای سازه سبب دور شدن سازه از میدان تشدید می شود. جداگرهای الاستومری مسلح شده توسط ورق های فولادی با هسته سربی،LRB، بدلیل میرایی مناسب گزینه مناسبی درمیان دیگر جداگرها شناخته شده است. در این مقاله ساختمان با قاب خمشی بتنی در نرم افزار SAP مدلسازی شده است. مدل ها برای تعداد طبقات مختلف شامل 5، 10 و 15 طبقه و در دو حالت ساخته شده است: 1- بدون جداساز، 2- با جداساز سربی- لاستیکی (LRB). مدل ها تحت تحلیل تاریخچه زمانی واقع شده است. نتایج تحلیل شامل تغییر مکان نهایی بام و برش پایه مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته است. بر اساس نتایج تحقیق، برای مدل های تکیه گاه گیردار مشاهده شده است که با افزایش طبقات از 5 طبقه به 15 طبقه، مقدار برش پایه 3.2 برابر افزایش داشته است. همچنین، با افزایش طبقات از 5 طبقه به 10 مقدار ماکزیمم تغییر مکان ساختمان 4 برابر افزایش داشته است. همچنین با افزایش تعداد طبقات از 10 طبقه به 15 طبقه، مقدار تغییر مکان 5% افزایش را نشان میدهد. برای مدل های تکیه گاه با جداساز LRB مشاهده شده است که با افزایش طبقات از 5 طبقه به 10 طبقه، مقدار برش پایه 2.1 برابر افزایش داشته است. همچنین، برای حالت افزایش طبقات از 5 طبقه به 15 طبقه مقدار برش پایه 3.5 برابر شده است. همچنین، با افزایش طبقات از 5 طبقه به 10 مقدار ماکزیمم تغییر مکان ساختمان 3.1 برابر افزایش داشته است. همچنین با افزایش تعداد طبقات از 10 طبقه به 15 طبقه، مقدار تغییر مکان 1.5 برابر افزایش را نشان میدهد.

قاب خمشی بتنی، تکیه گاه گیردار، جداساز سربی- لاستیکی (LRB)