احسان عبدی اسیابرکی - دانشجوی - کارشناسی ارشد رشته عمران- مهندسی و مدیریت ساخت، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
امیرمسعود صالحی - استادیار گروه مهندسی عمران مدیریت ساخت، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

شبکه حمل و نقل هر کشور رگ های حیاتی آن کشور و از عظیم ترین سرمایه های ملی به حساب می آید. . در حال حاضر با توجه به توسعه شبکه حمل و نقل، راه ها نقش مهمی در کارایی این شبکه ایفا میکنند. اجرای هر کیلومتر از راه در کشور ما بسته به طبقه راه و نوع آن و منطقه مورد اجرا، هزینهی متفاوتی به همراه دارد. بخش قابل توجهی از این هزینه ها در مرحله اجرا، نگهداری و تعمیر مربوط رویه نهایی می باشد. در تحقیق حاضر پس از بررسی انواع روسازی های آسفالتی و بتن، تحقیقات انجام شده در رابطه با توسعه نوع خاصی از بتن خودتراکم، بنام بتن شبه خودتراکم مورد بررسی قرار گرفته است. مهمترین ویژگی بتن شبه خودتراکم، عدم نیاز به تراکم و در عین حال اجرای بدون قالب، برای روسازی راه می باشد. بعبارت دیگر بتن شبه خودتراکم در عین خودتراکم بودن، قابلیت حفظ شکل در مرحله قبل از گیرش بتن را دارد. در این تحقیق پس از بررسی کلی بتن شبه خودتراکم و مقایسه آن با بتن معمولی و خودتراکم، نتایج تحقیقات انجام شده در راستای توسعه طرح مخلوط و نیز اندازه گیری خواص تازه و سخت شده این بتن ارائه شده است.

روسازی بتنی، بتن شبه خودتراکم،پذیری، تراکم مقاومت سبز