مهناز طالبی دستنایی - دانشجوی دکتری زبان شناسی دانشگاه الزهرا(س) (نویسنده مسئول)؛ talebi@alzahra.ac.ir
فریده حق بین - دانشیار گروه زبان شناسی، دانشگاه الزهرا(س)؛
آزیتا افراشی - دانشیار، عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی؛ a.afrashi.ling@gmail.com

بررسی استعاره خشم در زبان نابینایان مطلق مادرزاد در مقایسه با همتاهای بینایشان مهناز طالبی دستنایی[1]فریده حق بین[2]آزیتا افراشی[3]تاریخ دریافت:20/12/91تاریخ تصویب:10/2/92چکیده مقاله حاضر به بررسی استعاره­های مفهومی خشم در آزمون ور ان نابینای مطلق مادرزاد می­پردازد. بر اساس آموزه های زبان شناسی شناختی، استعاره­های مفهومی نقش مهمی در نظام شناختی بشر دارند و استعاره شناختی، چارچوبی برای اندیشه است و صرفا موضوعی زبانی نیست بلکه موضوعی است مرتبط با اندیشه و خرد. با تحلیل استعاره های مربوط به عواطف می­توان به تفاوت­های فرهنگی و بنیان های شناختی ملت های مختلف پی برد. خشم یکی از اصلی­ترین احساسات بشر است و به همین دلیل استعاره­های آن از پربسامدترین و جهانی­ترین استعاره ها هستند. در بررسی ای میدانی که به منظور واکاوی عملکرد ذهن در چگونگی شکل گیری استعاره های خشم در نابینایان فارسی زبان انجام گرفت، 10 نابینای مطلق مادرزاد فارسی زبان و 10 بینای فارسی زبان به عنوان گروه گواه بین سنین 18 تا 28 سال انتخاب شدند. زبان اول همه این آزمون وران فارسی بوده است. این پژوهش استعاره­های مفهومی خشم را در زبان نابینایان مطلق مادرزاد در مقایسه با همتای بینایشان از نظر قلمروهای مبدا بر اساس مدل کووچشتحلیل نموده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که گفتارگرایی در نابینایان موجب تشابه فراوان استعاره های خشم، حتی استعاره های دیداری خشم، در دو گروه شده است. این مسئله می تواند به باوری که منشا استعاره را ذهن می داند، خدشه وارد کند. واژه های کلیدی:  استعاره خشم، استعاره­های عاطفی (احساسی)، نابینایان، گفتارگرایی [1]  دانشجوی دکتری زبان شناسی دانشگاه الزهرا(س) (نویسنده مسئول)؛ talebi@alzahra.ac.ir                                                                           [2]  دانشیار گروه زبان شناسی، دانشگاه الزهرا(س)؛  fhaghbin@alzahra.ac.ir[3]  دانشیار، عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی؛  a.afrashi.ling@gmail.com                                                                

استعاره خشم, استعاره­های عاطفی (احساسی), نابینایان, گفتارگرایی