مهدی غضنفری - دانشگاه علم و صنعت ایران، دانشکده مهندسی صنایع
مهرخ دیزج خلیلی - دانشگاه امام حسین (ع)، گروه مهندسی صنایع

مسئله چگونگی تولید و جمع آوری قطعات از تأمین کنندگان و ارسال آن به یک انبار مرکزی یکی از انواع مسائل حمل و نقل در سیستمهای لجستیک می باشد. این مقاله به مد لسازی و حل مسئله توزیع قطعات در بخش داخلیلجستیک م یپردازد، بطوریکه استفاده از وسایل نقلیه موجود در یک بازه زمانی معلوم نوسانات زیادی نداشته و هزینه نگهداری موجودی در بخش تأمین کنندگان حداقل گردد. این مسئله در دو مرحله حل می شود. در مرحله اول با توجه به ساختار و محدودیتهای مدل ریاضی پیشنهادی، این مدل با استفاده از روش برنام هریزی خطی فازی حل می شود. سپس در مرحله دوم به منظور هماهنگ نمودن فعالیتهای تحویل قطعات به شرکت تولیدی و حداکثر استفاده از ظرفیت وسایل نقلیه موجود، با استفاده از یک رویکرد ابتکاری بتنی بر خوش هبندی فازی، بهترین نحوه چیدمان قطعات در داخل وسایل حمل و نقل مشخص می گردد. برای نشان دادن کارائی مدل پیشنهادی نیز یک مثال حل شده است.

لجستیک، مسئله حمل و نقل، تسطیح منابع، خوشه بندی فازی، برنامه ریزی خطی فازی