راضیه فولادی سپهر - دانشگاه آزادواحد تهران غرب

شعر­کوتاه درکمترین زمان بیشترین معانی را به مخاطب متفکر و جدی امروز انتقال می دهد و به دلیل آزادی از قیود زبانی، زمانی و وزنی، نوعی بی پروایی،  رهایی و ابراز وجود در برابر قالب و اندیشه های کهنه­گراست. اگرچه شعر­کوتاه از میراث های اصیل ادبی ماست اما گاه با دو قالب هایکو و سن­ریو که اصالت ژاپنی دارند نیز قابل ارزیابی است؛ می­توان گفت که دلیل توجه روز­افزون به این نوع شعری، همگامی و هم­نوایی آن با سرعت جامعه مدرنیته است. شعرهای­کوتاه سه دفتر مورد­نظر، با وجود پایبندی به ساختار هایکو و سن­ریو، در درون­مایه و محتوا، فراتر رفته، بر مبنای شعر جوششی، فردیت یافته و از قید تکرار و تقلید رها است. ردپای فرهنگ  ملی، آیینی و سایر شاخصه­های روزگار و جامعه شاعر در محتوای اشعار او بارز است.  

واژه­ های کلیدی: درون­مایه, سهیل­ محمودی, هایکو, سن­ریو