علی توکلان - استادیار جغرافیا وبرنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
الهه محقق دوست - دانشجوی دکترای جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران

گردشگری، سفر موقت پارهای از مردمان، به مقصدی غیر از محل زندگی عادی خود است. فرهنگ، جاذبه اصلی گردشگری است بدون فرهنگ که تفاوت هارا ایجاد می کند،همه جاها شبیه به هم به نظر می رسد. بازدید از منابع فرهنگی و تاریخی یکی از بزرگ ترین، فراگیرترین و روبه رشدترین بخش های صنعت گردشگری عصر حاضر است. در حقیقت، این چنین به نظر میرسد که گردشگری میراث رشد بسیار سریع تری از سایر اشکال گردشگری، مخصوصا در کشورهای در حال توسعه، داشته و باید آنرا به عنوان ابزار بالقوه مهمی برایکاهش فقر و توسعه اقتصادی جامعه به حساب آورد. هدف این تحقیق که بخش مرکزی شهرستان رودبار محدوده، مورد مطالعه آن است، تاثیر برنامه ریزی میراث فرهنگی بر توسعه گردشگری این منطقه است، به همین جهت پرسشنامه ای بر طبق جدول مرگان 384 و براساس طیف لیکرت تدوین و توسط گردشگران تکمیل گردید و در انتها به کمک Samples t-test مورد آزمون قرار گرفت. با توجه به نتایج به دست آمده می توان، اینگونه بیان داشت که شناخت هر چه بهتر جاذبه ی میراث فرهنگی گامی جهت ازدیاد گردشگران به سوی این مناطق می باشد، این امر نیز مستلزم برنامه ریزی بلند مدت و از طریق تبلیغات، احداث تاسیسات گردشگری، ایجاد راه های مناسب و استاندارد و.... در اینگونه از بافت ها ی تاریخی است که می توان امیدوار بود که اینگونه مکان ها در شهرستان رودبار با خیل عظیم گردشگر مشتاق و با فرهنگ روبرو گردد

برنامه ریزی،توسعه گردشگری، گردشگری میراث فرهنگی، بخش مرکزی شهرستان رودبار