عارف نوروزی - فارغ التحصیل کارشناسی ارشد گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان
ماندانا بی مکر - استادیار گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان
علی گنجلو - استادیار گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان
سهیلا زرین قلمی - استادیار گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان

در مطالعه حاضر اثر حلال های مختلف بر راندمان استخراج و فعالیت ضد اکسایشی عصاره گیاه زولنگ مورد بررسی قرار گرفت. به منظور استخراج ترکیبات ضد اکسایشی از دستگاه سوکسله استفاده شد. برای انجام آزمایشات از حلال های متانول، اتانول و هگزان و سه سطح زمانی 2 ، 4 و 6 ساعت بهره گرفته شد. نتایج به دست آمده نشان داد که بیشترین راندمان استخراج مربوط به عصاره استحصال شده با حلال اتانول در مدت زمان 6 ساعت (12±52/26 درصد) و کمترین راندمان استخراج مربوط حلال هگزان و مدت زمان 2 ساعت (72±6/21 درصد) بود. فعالیت ضد اکسایشی به دو روش دی فنیل پیکرل هیدرازین (DPPH) و هیدروژن پراکسید (H2O2) اندازه گیری شد. بالاترین میزان فعالیت ضد اکسایشی اندازه گیری شده به روش دی فنیل پیکریل هیدرازین مربوط به عصاره به دست آمده توسط حلال های متانول با مدت زمان 6 ساعت (21±29/19 درصد) و اتانول با مدت زمان 6 ساعت (27±28/25 درصد) بود که اختلاف معنی داری مشاهده نشد و کمترین مقدار مربوط به عصاره به دست آمده از حلال هگزان و مدت زمان 2 ساعت (9±5/16 درصد) بود. در روش هیدروژن پراکسید نیز بیشترین و کمترین فعالیت ضد اکسایشی به ترتیب مربوط به حلال اتانول با مدت زمان 6 ساعت (15±14/22 درصد) و حلال هگزان با زمان 2 ساعت (8/2±0/0 درصد) مشاهده شد. درنهایت با توجه به نتایج به دست آمده می توان نتیجه گرفت عصاره اتانولی با زمان 6 ساعت نسبت به سایر عصاره ها راندمان استخراج و فعالیت ضد اکسایشی بالاتری داشت.

زولنگ، ضد اکسایش طبیعی،سوکسله، دی فنیل پیکرل هیدرازین، هیدروژن پراکسید