هادی دهقانی خیاوی - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم و مهندسی صنایع غذایی دانشگاه تبریز
سعید داداشی - استادیار گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی دانشگاه تبریز
نیما محمد نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم و مهندسی صنایع غذایی دانشگاه تبریز
سمیرا اشجاری - دانشجوی کارشناسی علوم و مهندسی صنایع غذایی دانشگاه تبریز

هدف از این پژوهش، معرفی بیوسنسورهای آنزیمی است، که برخلاف روش های دستگاهی قادر هستند در مدت زمان کمتری و با هزینه پایین تری، آفت کش های موجود در مواد غذایی، حتی زمانی که به میزان کم نیز وجود دارند را تشخیص دهند. با توجه به مکانیسم عملکرد آنزیم ها، بیوسنسورهای مورد استفاده به دو نوع، برپایه بازدارندگی و مستقیم، تقسیم می شوند. از مهمترین آنزیم های مورد استفاده برای روش اول می توان به کولین استراز (استیل کولین استراز و بوتیریل کولین استراز) اشاره کرد که باعث تجزیه استیل کولین و بوتیریل کولین می شود. به عنوان مثال، در این روش شناسایی، برخی از نقاط اتصال آنزیمی برای استیل کولین ابتدا توسط آفت کش ها مسدود می شوند، سپس بعد از انکوبه کردن بیوسنسور با آفت کش، بیوسنسورها شسته شده و در محلول بافری از سوبسترای استیل کولین قرار می گیرد. سرانجام، فعالیت بیوسنسور ثبت می شود. در نوع دوم، از آنزیم هایی مانند ارگانوفسفر هیدرولیز استفاده می شود، که توانایی تجزیه و نابودی آفت کش ها را دارند و می توانند پیوندهای P-F ، P-O و P-S در ارگانوفسفات ها را از هم جدا کنند. این نوع از بیوسنسورها تنها مختص ارگانوفسفات ها می باشد، در این بیوسنسورها همکنش گرهای کاربامات ها به دام انداخته می شوند و این عمل موجب بدست آمدن نتایج دقیق تر می شود. برخلاف ابزارهای پیشرفته، بیوسنسورهای آنزیمی برای کاربردشان در صنایع غذایی و کشاورزی بدلیل سادگی و سهولت در کار، تشخیص سریع و هزینه پایین اهمیت دارند.

آفت کش ها، بیوسنسورهای آنزیمی، روش بازدارندگی، روش مستقیم