مهدیه سالاری - دانشجوی دکتری علوم وصنایع غذایی، میکروبیولوژی غذایی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
محمود صوتی خیابانی - دانشیار گروه علوم و صنایع غذایی، بیوتکنولوژی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
رضا رضایی مکرم - دانشیار گروه علوم و صنایع غذایی، بیوتکنولوژی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
بابک قنبرزاده - استاد گروه علوم و صنایع غذایی، شیمی مواد غذایی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

نانوکریستال های سلولز نانومواد منحصر به فردی بوده که از پلیمر طبیعی و تقریبا پایان ناپذیر سلولز استخراج می شوند. این نانومواد به علت خواص مکانیکی، اپتیکی، شیمیایی و رئولوژیکی خود به شدت مورد توجه قرار گرفته اند. نانوکریستال های سلولز که به طور عمده از فیبرهای طبیعی سلولز به دست می آیند، قابل تجزیه و قابل بازیافت بوده و از این رو می توانند به عنوان مواد پایدار و سازگار با محیط زیست برای اکثر کاربردها مورد استفاده قرار گیرند. این نانوکریستال ها ماهیت هیدروفیلی دارند، با این حال آنها می توانند برای تولید نانوکامپوزیت ها با کارایی بالا با استفاده از ماتریکس های پلیمری هیدروفوب به کار روند. با توجه به گسترش تحقیقات بین رشته ای انجام گرفته بر روی نانوکریستال های سلولز، هدف از این بررسی، جمع آوری اطلاعات موجود در مورد منابع، ساختار شیمیایی، روش های فیزیکی و شیمیایی جداسازی و نیز ویژگی های مکانیکی و اپتیکی نانوکریستال های سلولز می باشد. کاربردهای نوآورانه نانوکریستال سلولز در زمینه های مختلف نظیر مهندسی پزشکی، علوم مواد، الکترونیک، کاتالیز و غیره مورد بررسی قرار می گیرند.

منابع سلولز، نانوکریستال سلولز، ویژگی های مکانیکی، نانوکامپوزیت