آرزو اصفا - دانشجوی دکتری روان شناسی تربیتی، گروه روان شناسی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران،
خدیجه ابوالمعالی الحسینی - دانشیار، گروه روان شناسی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران
کیانوش هاشمیان - دانشیار، گروه روان شناسی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران

هدف از پژوهش حاضر پیش­بینی اهمال کاری تحصیلی بر اساس سرمایه روان شناختی با میانجی­گری بهزیستی روان شناختی، هیجانی و اجتماعی در دانشجویان بود. روش پژوهش توصیفی- همبستگی و جامعه­ی آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی در سال تحصیلی 95-96 بود. چهارصد و بیست شرکت­کننده به روش تصادفی خوشه­ای چندمرحله ای انتخاب شدند و مقیاس­های اهمال کاری تحصیلی (سواری، 2011)، تاب­آوری (کونور و دیویدسون، 2003)، جهت گیری زندگی (شییر و کارور، 1992) و امید (اسنایدر و همکاران، 1991) و بهزیستی جامع (جوشن­لو، رستمی و نصرت­آبادی، 1385) را که دارای بخش­های هیجانی، روان شناختی و اجتماعی بود، تکمیل کردند. داده ها با روش مدل­یابی معادلات ساختاری تحلیل شدند. یافته­ها بیانگر این است که همه­ی شاخص های برازندگی با داده­های گردآوری شده برازش دارند. اثر کل سرمایه روان شناختی بر اهمال کاری تحصیلی منفی و معنادار و اثر سرمایه روان شناختی بر بهزیستی هیجانی، روان شناختی و اجتماعی مثبت و معنادار بود. اثر مستقیم بهزیستی روان شناختی بر اهمال کاری معنادار و همچنین اثر غیرمستقیم سرمایه روان شناختی بر اهمال کاری به واسطه ی بهزیستی روان شناختی، هیجانی و اجتماعی­ معنادار بود. توصیه می­شود روان­شناسان تربیتی و مشاوران تحصیلی برای کاهش اهمال کاری در دانشجویان برنامه آموزشی مناسبی را تدوین کرده و راهکارهای ارتقاء تاب­آوری، خوش­بینی، امید و بهزیستی اجتماعی، روان شناختی و هیجانی را به آنان آموزش دهند.

اهمال کاری, بهزیستی, تحصیلی سرمایه ی روان شناختی