بهروز حسنی - دانشیار دانشگاه صنعتی شاهرود
ابوذر جعفری - کارشناس ارشد سازه، دانشگاه صنعتی شاهرود

اکثر آیین نامه های متداول برای میزان تغییرمکان جانبی نسبی طبقات محدودیتهایی قائل می شوند. استنباط کلی بر آن است که از اعمال این محدودیتها، کنترل ظرفیت شکل پذیری سازه، با توجه به یک سطح عملکرد مفروض، مد نظر بوده است . تخمین سطح عملکرد مورد نظر استاندارد 2800 با انجام تحلیلهای غیر خطی و بررسی در خصوص میزان دقت محدودیتهای تغییر مکانی توصیه شده در مورد سازه های دیوار باربر موضوع این تحقیق است. برای این منظور، چند مدل ساختمانی با ارتفا ع های مختلف و آرایشهای یکسان دیوارها، که دارای سیستم سازه ای دیوار باربر برای بارهای ثقلی و جانبی می باشند، مورد مطالعه قرار گرفته است. در ادامه، سطح عملکرد مدلهای مورد بررسی را به دست آورده و با سطح عملکرد متناظر با تغییرمکان جانبی نسبی مجاز استاندارد 2800 مقایسه کرده ایم. نتایج حاکی از وجود مغایرت قابل توجه بین مقادیر به دست آمده برای میزان تغییرمکان جانبی نسبی توصیه شده در استاندارد 2800 با تغییر مکانهای نسبی به دست آمده بر اساس تحلیل غیرخطی در سطح عملکرد (استنباط شده از) این استاندارد است و به نظر می رسد مقدار تغییر مکان جانبی نسبی مجاز برای سازه های دیوار باربر نیاز به تجدید نظر داشته باشد.

سیستم دیوار باربر، تغییرمکان جانبی نسبی، طراحی مبتنی بر عملکرد، سطح عملکرد