حمید عبداللهی - پژوهشکده میوه های معتدله و سردسیری، موسسه تحقیقات علوم باغبانی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
مصطفی محمدی - پژوهشکده میوه های معتدله و سردسیری، موسسه تحقیقات علوم باغبانی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
داریوش آتشکار - پژوهشکده میوه های معتدله و سردسیری، موسسه تحقیقات علوم باغبانی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
اسداله علیزاده - ، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان غربی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ارومیه، ایران

باغ های گلابی ایران اغلب روی پایه های پابلند احداث شده، اما در سال های اخیر توجه بیش تری به کشت نیمه متراکم تا کاملا متراکم این محصول روی برخی پایه ها نظیر کوئینس A معطوف شده است. علاوه بر پایه کوئینس A، پایه ولیک قرمز (Crataegus atrosanguinea) نیز با برخی ارقام گلابی سازگاری داشته و ضمن ایجاد پاکوتاهی، دارای تحمل بالائی به تنش خشکی است. در این پژوهش رشد و باردهی پنج رقم تجاری گلابی (شاه میوه، درگزی، هاروسوئیت، اسپادونا و بارتلت) روی پایه های ولیک قرمز، کوئینس A و بذری درگزی (به عنوان شاهد) طی سال های 94-1392 بررسی شد. نتایج بیانگر بیش ترین پاکوتاهی نسبت به پایه بذری به میزان 7/64 درصد برای رقم درگزی و 4/24 درصد برای رقم بارتلت روی پایه ولیک بود. در میان ارقام بررسی شده، رقم اسپادونا با میانگین 3/296، 9/220 و 9/189 سانتی متر بیش ترین ارتفاع را به ترتیب روی پایه بذری، کوئینس A و ولیک داشت. نوع پایه، تاثیر قابل توجهی بر اندازه میوه، اسیدیته قابل تیتر (TA) و میزان مواد جامد محلول (TSS) در ارقام مختلف نداشت. با توجه به بیشترین میزان پاکوتاهی ارقام روی پایه ولیک، کم ترین میزان عملکرد در درخت روی این پایه مشاهده شد. بر اساس شاخص عملکرد به سطح مقطع تنه (TCA)، بیشترین کارایی عملکرد در ترکیبات پیوندی رقم درگزی/کوئینس A و سپس درگزی/ولیک به دست آمد. در مناطق فاقد بیماری آتشک، ترکیب پیوندی رقم اسپادونا/ولیک با توجه به کارایی بالا و سال-آوری پایین می تواند به عنوان مناسب ترین ترکیب در نظر گرفته شود.

گلابی, پایه بذری, کارایی عملکرد, ارتفاع درخت, مواد جامد محلول