سجاد شیخ پور - کارشناسی ارشد، گروه باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران
علی رضا سیروس مهر - استادیار، گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران
براتعلی فاخری - استاد، گروه اصلاح نباتات و بیوتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران

برای بررسی اثر وی ژگی های کمی گیاه دارویی گاوزبان اروپایی تحت تاثیر سطوح نیتروژن و نیتروکسین، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار درسال زراعی 1390-1391 درمزرعه تحقیقاتی دانشگاه زابل اجرا شد. نیتروژن با چهار سطح (صفر،50 ،100 و 150 کیلوگرم در هکتار) عامل کرت اصلی و نیتروکسین با سه سطح (صفر، 5/0 لیتر در هکتار تلقیح بذر و 5/0لیتر در هکتار بصورت محلول پاشی) عامل کرت فرعی لحاظ شدند. براساس نتایج به دست آمده، برهم کنش تیمارهای مورد بررسی، اثر معناداری بر ارتفاع بوته، ارتفاع گل آذین، تعداد برگ، تعداد گل در بوته، تعداد ساقه های فرعی، عملکرد خشک سرشاخه گلدار و عملکرد خشک بوته گاوزبان داشتند. بیشترین ارتفاع بوته، ارتفاع گل آذین، تعداد برگ، تعداد گل، تعداد ساقه های فرعی، عملکرد خشک سرشاخه گلدار و عملکرد خشک بوته با مصرف 100کیلوگرم نیتروژن در هکتار در شرایط تلقیح بذر با نیتروکسین و کمترین مقادیر نیز در شرایط عدم کاربرد نیتروژن و نیتروکسین حاصل شد. بیشترین عملکرد خشک سرشاخه گلدار و بوته به ترتیب با 11/1168 و 01/9294 کیلوگرم در هکتار از کاربرد 100 کیلوگرم در هکتار نیتروژن در شرایط تلقیح بذر با نیتروکسین به دست آمد که تقریبا 50 درصد افزایش نسبت به شاهد بود. در مجموع برای تولید گاوزبان در شرایط زابل استفاده از 100کیلوگرم در هکتار اوره و تلقیح بذر با نیتروکسین، مناسب به نظر می رسد.

باکتری تحریک کننده رشد, سرشاخه گلدار, عملکرد, کود شیمیایی, گیاه دارویی