اکبر صفی پور افشار - گروه زیست شناسی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران
فاطمه سعید نعمت پور - گروه زیست شناسی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران
متینه لکزیان - گروه زیست شناسی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران

هدف: محصول ژن اورنیتین دکربوکسیلاز-1 ((ODC1 آنزیم کلیدی دخیل در سنتز پلی آمین ها است که در انواع سرطان میزان آن ها افزایش می یابد. در این پژوهش اثر عصاره ریشه گیاه شیرین بیان بر بیان ژن ODC1 و درصد زنده مانی در دو رده سلولی سرطانی (MCF-7, MDA-MB-231) و رده نرمال (MCF-10A) سلول های پستانی انسان بررسی می شود.مواد و روش ها: رده های سلولی تحت تاثیر غلظت های افزایشی عصاره از صفر تا 200 میکروگرم در میلی لیتر قرار گرفتند. فعالیت سایتوتوکسیک عصاره با استفاده از سنجش MTT بررسی شد. بررسی کمی بیان ژن ODC1 با استفاده از تکنیک Real-time PCR انجام شد.نتایج: با افزایش غلظت عصاره میزان مرگ و میر سلول ها به ویژه در دو رده سرطانی به طور معنی داری افزایش یافت. همچنین با افزایش غلظت عصاره بیان ژنODC1  در رده های سرطانی کاهش قابل توجهی پیدا کرد و در مقایسه دو رده سرطانی رده MDA-MB-231 بیشتر تحت تاثیر عصاره گیاه شیرین بیان قرار گرفت.نتیجه گیری: نتایج این تحقیق حاکی از اثر بالقوه عصاره گیاه شیرین بیان بر بیان ژن ODC1 در سلول های سرطانی پستان انسان و ارتباط آن با مهار رشد سلول های سرطانی است.

ODC1, ضد سرطان, شیرین بیان, سایتوتوکسیک