حسین سلیمان گلی - دانشجوی رشته مهندسی و مدیریت ساخت موسسه آموزش عالی لامعی گرگان،
علی زنگانه - عضو هیئت علمی موسسه آموزش عالی لامعی گرگان ،
عباسعلی صفار - مدیر گروه عمران موسسه غیرانتفاعی هیرکانیا بندرگز،

طی سال های اخیر، بازار کارهای اجرایی به سمت قراردادهایی سوق پیدا کرده است که در آنها مبلغ نهایی و زمان تکمیل کار تضمین شده باشد. قراردادهای EPC روشی مناسب و مطمئن برای انجام پروژه های بزرگ صنعتی در جهت نیل به چنین اهدافی می باشد. اما انجام موفقیت آمیز یک پروژه، به تحلیل دقیق ریسک های احتمالی در شرایط نامساعد در طول عمر اقتصادی پروژه وابسته است و تا زمانی که پروژه به بهره برداری نرسیده باشد، ریسک ها می توانند در طول انجام هر یک از فازهای پروژه طغیان کنند. وجود ریسک های مختلف می تواند جریان های نقدی پروژه را تحت تاثیر قرار دهد که در صورت عدم کنترل، منجر به کمبود نقدینگی می گردد و اگر این کمبود نقدینگی به اندازه ای باشد که نتوان مطالبات اعتبار دهندگان را پرداخت کرد، پروژه با شکست مواجه می شود. بنابراین تحلیل ریسک، عامل بسیار مهمی در موفقیت و به نتیجه رسیدن پروژه محسوب می شود. لذا با توجه به اهمیت موضوع، در این پژوهش ابتدا با تکیه بر مطالعات کتابخانه ای و همچنین نظر خبرگان این امر، به شناسایی ریسک های پروژه-های EPC و سپس به اولویت بندی این ریسک ها با استفاده از روش FMEAپرداخته شد که در نهایت ریسک های شفافیت مدارک و شرایط قراردادی، عدم ثبات در سیستم مدیریتی کارخانه های سازنده تجهیزات و تاخیر در قراردادهای پیمانکاران جزء، از اولویت بیشتری برخوردار بودند.

قرارداد، ریسک، پروژه، FMEA.