محمدحسین پورحسن زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، گروه شهرسازی، دانشکده معماری، شهرسازی و هنر، دانشگاه ارومیه
قادر احمدی - استادیار گروه شهرسازی، دانشکده معماری، شهرسازی و هنر، دانشگاه ارومیه

بافت های تاریخی شهرها جزیی از هویت و شناسنامه فرهنگی مردم و ساکنین اصلی شهرها محسوب می گردند. میراثی که به عنوان ثروت های فرهنگی لازم است با بهترین شیوه حفظ شده، در کنار دخالت ها و طراحی های آگاهانه در اختیار نسل های بعدی قرار گیرند. در کشورهای مختلف بسته به شرایط آنها سیاست ها و برنامه های مختلفی در دوره های مختلف جهت حفاظت از بافت های تاریخی شهرها تدوین و بکار گرفته شده است، کشور ایران نیز از این قائده مستثنی نبوده و در دوره های مختلف جهت حفاظت از بافت های تاریخی سیاست ها و اقداماتی صورت گرفته است. در همین راستا هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی سیر تحول سیاست ها و برنامه های حفاظت از بافت های تاریخی در ایران در قبل و بعد از انقلاب اسلامی می باشد. پژوهش حاضر سیر تحول سیاست ها و برنامه های حفاظت از بافت های تاریخی در ایران در قبل و بعد از انقلاب اسلامی می باشد. پژوهش حاضر از نظر هدف، پژوهشی کاربردی و از نظر روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی است که در آن با رجوع به منابع و مطالعات انجام شده، سیر تحولات سیاست ها و برنامه های حفاظتی قبل ازانقلاب یعنی از سال 1164 تا 1357 و بعد از انقلاب اسلامی در دو دوره یعنی از پیروزی انقلاب اسلامی تا تشکیل سازمان میراث فرهنگی (1364-1357) و از تشکیل سازمان میراث فرهنگی تا کنون (1390-1364)، مورد بررسی قرار گرفته است.

حفاظت بافت های تاریخی، برنامه ها و سیاست ها، ایران