سیدرضا حقی - استادیار مدیریت استراتژیک/ نوآوری، گروه مدیریت، موسسه آموزش عالی فردوس، مشهد، ایران

اولین شرط تحقق نتایج در یک سند چشم انداز ملی، شناختن نقشه راه برای تحقق آرمانهاست. امروزه اینکه یکی از مهمترین اجزای توسعه پایدارملی، طرح ریزی یک برنامه توسعه بلندمدت می باشد مورد تاکید متخصصین علم مدیریت قرار گرفته است. نظر به آنکه استراتژی های توسعه ملی به طور طبیعی در افق بلندمدت بیست یا سی ساله درنظر گرفته می شوند، لذا اهداف اساسی در مورد توسعه پایدار و جزئیات آن باید به درستی تحت نظارت کمیته ای تخصصی برای کنترل وراهبری قرار گیرد.در این مقاله، چشم انداز ملی استراتژیک کشورهای مالزی و سنگاپور ومقایسه نحوه کنترل اهداف به منظور تحقق آنها مورد مطالعه قرار می گیرد تا بتواند برای کشورهایی که در این زمینه کم تجربه و جوان هستند مانند ایران و سایر کشورهای در حال توسعه مورد بهره برداری قرار گیرد. در این مقاله با مطالعه نحوه پایش و اندازه گیری تحقق اهداف در برنامه های بلندمدت مالزی و همچنین اقتباس از سیستم کنترل حلقه بسته که در سیستم های الکترونیکی کاربرد دارد مدلی جهت پایش و اندازه گیری مستمر اهداف برنامه های توسعه ملی در محورهای سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی وسیستم های بهبود مدیریت منابع انسانی و بهره وری با امکان بازنگری و بروزآوری اهداف و انجام اقدامات اصلاحی پیشنهاد می شود.. این مدل می تواند در کشورهای در حال توسعه مانند ایران و به منظور کنترل و پایش تحقق اهداف ملی در برنامه های یکساله و پنجساله در راستای اهداف چشم انداز بیست یا سیساله مورد استفاده قرار گیرد.

راهبری، برنامه توسعه ملی، سیستم کنترل حلقه بسته