فاطمه حاجی اربابی - عضو هیئت علمی موسسه ی آموزش عالی کاویان
فاطمه سادات حسینی - دانشجو کارشناسی روانشناسی

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه کیفیت زندگی با سلامت روان دانشجویان است .ابزارهای پژوهش شامل دو نوع پرسشنامه که عبارتند از پرسشنامه کیفیت زندگی 26 سوالی سازمان جهانی بهداشت و پرسشنامه ی سلامت روان (Scl90) می باشد.پرسشنامه های مذکور در جامعه ی 131 نفره ی دانشجویان روانشناسی که 103 نفر به عنوان نمونه به صورت تصادفی انتخاب شده بودند توزیع شد .این پژوهش با هدف افزایش سطح سلامت روان دانشجویان به عنوان قشر تاثیر گذارانجام شده است .پژوهش حاضر به روش توصیفی از نوع همبستگی می باشدکه رابطه بین متغیر های کیفیت زندگی به عنوان متغیر پیش بین و سلامت روانی به عنوان متغیر ملاک محاسبه شده است در جامعه بر اساس نتایج تحقیق مشاهده شد که نمره سلامت روانی در دانشجویانی که از کیفیت زندگی مطلوب تری برخوردار بودند بیشتر بوده است بدین معنی که هرچه کیفیت زندگی بیشتر باشد به نسبت ، فرد از سلامت روانی بیشتری بهره مندخواهد بود . در تبیین این یافته ها می توان اذعان داشت با توجه به این که خصیصه های پذیرش خود ، هدف داشتن در زندگی ، رشد شخصی ، تسلط بر محیط ،خود مختاری، روابط مثبت با دیگران کیفیت زندگی را به دنبال دارد از بین این خصیصه ها ،خصیصه هایی از قبیل هدف داشتن و ارزشمندی در زندگی ، خود مختاری، توانایی ایجاد صمیمیت (روابط مثبت با دیگران)در سلامت روان و کیفیت زندگی مشترک بوده و احنمالا سطح معناداری را افزایش می دهد .و نتایج بدست آمده از این پژوهش حاکی از آن است که همبستگی کیفیت زندگی با سلامت روان برابر با (0/751) می باشد که با توجه به سطح معناداری بدست آمده در سطح 99 درصد معنادار می باشد. از این رو با توجه به ضرایب همبستگی برآورد شده، می توان نتیجه گرفت که بین متغیرهای کیفیت زندگی با سلامت روان رابطه مثبت و مستقیمی وجود دارد. یعنی با افزایش کیفیت زندگی، سلامت روان نیز افزایش می یابد.

دانشجو، سلامت روان، کیفیت زندگی