علی عرب - استادیار و عضو هیات علمی دانشگاه سیستان و بلوچستان
ریحانه مشهدی - دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان

اعتیاد یک بیماری روانی، اجتماعی و اقتصادی است که باعث وابستگی روانی می شود. رشد سالانه اعتیاد در کشور هشت در صد معادل سه برابر رشد جمعیت است.زنان پیامدهای منفی اعتیاد را زودتر از مردان تجربه می کنند. معضل اعتیاد و رشد آن در بین جوانان زنگ خطر را برای خانواده ها به صدا درآورده است. خانواده ها به عنوان یک جامعه کوچک جایگاه تربیت فرزندان است و اولین جایی است که شخصیت فرد شکل می گیرد. از خانواده هایی که والدین اعتیاد داشته باشد فرزندان توانایی تصمیم گیری و استقلال ندارند، به والدین آن ها نمی توانند نیازهای جسمی، روانی و اجتماعی را برآورده کند و فرزندان از مشکلات جسمی و روانی رنج می برند. در این خانواده ها در مقایسه با خانواده های سالم، میزان افسردگی، اضطراب، بزهکاری، عدم اعتماد به نفس و اعتیاد فرزندان در بزرگ سالی نسبت بیشتر است. زنان در پیشرفت و ارتقای افراد خانواده نقش بسزایی دارد به گونه ای که پیامدهای اعتیاد زنان در دوران بارداری منجر به بروز عوارض که دیگر چنین می گردد و همچنین اعتیاد پدر هم می تواند باعث اختلال در یادگیری و حافظه فرزندان و عقب ماندگی ذهنی شود. و زمینه های تشدید کننده می توان به نارضایتی از زندگی خانوادگی، خستگی مفرط در اثر کار طاقت فرسا، بی توجهی به آینده فرزندان نداشتن پول کافی برای تهیه موارد اشاره کرد. همچنین روابط عاطفی رضایت بخش، تقویت ارتباط بین اعضای خانواده و توجه به ارزش های اخلاقی و معنوی از تسهیل کننده های کاهش اعتیاد هستند.یک رابطه مستقیم بین آینده فرزندان به اعتیاد والدین وجود دارد. در این خانواده ها فرزندان آسیب پذیر و بزهکار دارای بیماری های روحی و روانی هستند.

اعتیاد، والدین، فرزندان، بزهکاری