مجتبی واحدیان - مربی، گروه علوم انسانی، دانشگاه پیام نور تهران،ایران
پروین فرزین - دانشجوی کارشناسی علوم تربیتی

وجود کودک استثنائی در هر خانواده ای یکی از مشکلاتی اساسی است که منجر به تنشهای روانی زیادی می شود به خصوص مادران که در ارتباط تنگاتنگ با آنها هستند، بنابراین لازم است تا برنامه هایی جهت یاری و حمایت از آنها و مقابله با مسائل و تغییر باورهای ناکارآمد تهیه و تدوین گردد. هدف پژوهش تعیین اثر بخشی تجربه آموزی بر کاهش میزان باورهای غیر منطقی ماداران دارای کودکان استثنائی است جامعه مورد مطالعه کلیه مادران دارای کودکان استثنائی بودند که مرکز توانبخشی مراجعه می کردند و انتخاب 30 نفر از مادران که در دو گروه تصادفی آزمایش و کنترل (هر کدام 15نفر) قرار گرفتند. پرسشنامه مورد استفاده باورهای غیرمنطقی اهواز بود. داده های به دست آمده با روش کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته های به دست آمده نشان داد که بین دو گروه آزمایش و کنترل در سطح P<0/50 تفاوت معنی داری از لحاظ میزان باورهای غیرمنطقی وجود دارد. نتیجه اینکه مداخله تجربه آموزی اثر مثبتی در کاهش میزان باورهای غیر منطقی مادران دارای کودکان استثنائی دارد.

باورهای غیر منطقی، تجربه آموزی، پویایی گروه، مادران دارای کودکان استثنائی، یادگیری اجتماعی شناختی