گلاله غفاری - دانشجوی کارشناسی ارشد آبخیزداری
کیوان کریمی زاده - دانش آموخته کارشناس ارشد آبخیزداری
گلاویژ فتحی - دانش آموخته کارشناس ارشد آبخیزداری
رنگین حیدری - دانشجویان کارشناسی ارشد آبخیزداری

تعیین روانآب حاصل از بارش یکی از موارد بسیار مهم در تحلیل مسائل هیدرولوژی و مدیریت منابع آب می باشد. استفاده از مدل های تجربی به منظور برآورد روانآب سالانه در حوضه هایی که فاقد ایستگاه های آبسنجی می باشد از دیرباز در مطالعات هیدرولوژی مورد توصیه قرار گرفته است. در این تحقیق با بکار بستن مدل های تجربی متعدد در برآورد روان آب و مقایسه نتایج حاصل از این مدلها با نتایج حاصل از تحلیل آمار ایستگاه هیدرومتری رندان در خروجی حوزه آبخیز تالون- رندان اقدام به انتخاب روش تجربی مناسب جهت برآورد روانآب شد. نتایج حاصل از مطالعات نشان داد که از میان روشهای مورد بررسی، روشهای کوتاین، تورک و روش دپارتمان هند میزان آبدهی را کمتر از میزان واقعی برآورد نمودهاند . برعکس روش های جاستین و انگلی- دی سوزا آبدهی را بهترتیب به میزان 85 و 84 درصد و نزدیکتر به میزان واقعی برآورد نمودهاند و تخمینی نزدیکتر به واقعیت داشتهاند

روانآب، روش تجربی، ایستگاه هیدرومتری، مقایسه نتایج