زهرا اردودری - کارشناسی ارشد، گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
احسان اله حبیبی - استاد، گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.

زمینه و هدف: امروزه فعالیت بدنی به عنوان یک مبحث مهم در فیزیولوژی، توجه بسیاری از پژوهشگران را به خود جلب کرده است [1]. زمان واکنش ساده، تشخیصی و انتخابی) یک عامل مهم در اجرای بسیاری از تکالیف حرکتی است که به زمان تحریک گیرنده های حسی بستگی دارد [2]۔ هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط بین فعالیت فیزیکی و زمان واکنش در بزرگسالان می باشد. روش بررسی: این مطالعه به صورت مقطعی روی 82 نفر از کارمندان مرد، با شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انجام شد. جهت تعیین فعالیت فیزیکی و زمان واکنش بترتیب از پرسشنامه بین المللی فعالیت فیزیکی(IPAQ) [3] و دستگاه زمان سنج واکنش [ع] استفاده شد. تحلیل اطلاعات با نرم افزار 20 SPSS و ضریب همبستگی پیرسون انجام و P0 / 05 value معنادار تلقی گردید. نتایج : در این مطالعه، بین زمان های واکنش و فعالیت فیزیکی با سن رابطه معناداری وجود داشت، درحالیکه بین زمان واکنش انتخابی و فعالیت فیزیکی با سابقه کار رابطه معناداری وجود نداشت. ضمنا، بین زمان واکنش ساده و فعالیت فیزیکی با شاخص توده بدنی (BMI) رابطه معناداری یافت شد ولی بین زمان واکنش تشخیصی و انتخابی با BMI رابطه معناداری حاصل نگردید. همچنین، در این مطالعه بین انواع زمان های واکنش با فعالیت فیزیکی رابطه معناداری بدست آمد. نتیجه گیری: طبق نتایج افزایش فعالیت فیزیکی موجب کاهش زمان واکنش میگردد. بنابراین برای کارکنانی که در مشاغل نیازمند زمان واکنش و دقت بالا مشغول بکار هستند توصیه می گردد، با افزایش فعالیت بدنی، سعی در کاهش زمان واکنش و نهایتا بهبود عملکرد شغلی گردد.

بزرگسالان، زمان واکنش، فعالیت بدنی