سیدقاسم فدائی - عضو هیئت علمی و مدیر گروه پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیروان
مرضیه رفیعی - کارشناسی ارشد پرستاری، روانپرستاری
مریم باصبر - کارشناسی ارشد پرستاری، داخلی جراحی

مقدمه: سکته مغزی یکی از علل ناتوانی و معلولیت در بزرگسالان و سالمندان می باشد که شیوع این بیماری در اروپا یک میلیون در سال و در ایران طبق آمار 139 نفر در هر صد هزار نفر می باشد. که به میزان قابل توجهی از کشورهای غربی بالاتر است. با توجه به عوارض، ناتوانی ها و محدودیت عملکرد بوجود آمده. بعد از این بیماری توجه به عملیات توانبخشی و بازتوانی در این بیماران حائز اهمیت است.روش: این مقاله یک بررسی مروری است که به مطالعه بررسی ابعاد مختلف توانبخشی در این بیماران می پردازد که در بهبود زندگی بیمار بعد از بیماری موثر است و شامل موارد زیر می باشد.- اهمیت توانبخشی در بیماران سکته مغزی.- عوامل موثر بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سکته مغزی.- آموزش مراقبت از خود در توانبخشی مبتلایان به این بیماری.- بازتوانی جسمی در بیماران مبتلا.- عوامل بازدارنده در عملیات توانبخشی.یافته ها : بعد از بررسی و تجزیه و تحلیل مطالعات انجام شده مشخص می گردد که عملیات توانبخشی باید با توجه به تابلوی بالینی بیمار و عوارض بوجود آمده ناشی از بیماری صورت گیرد. توانبخشی از شروع بیماری، بعد از ترخیص و خدمات توانبخشی در منزل بعنوان یک راهکار موثر در این خدمات ضرورت دارد. آموزش به بیمار در مراقبت از خود و انجام فعالیت های روزمره یکی از نکات مهم در بازتوانی این بیماران مطرح می گردد و باعث حفظ استقلال و جلوگیری از وابستگی بیمار می شود. همچنین عوامل موثر در توانبخشی بیماران و عوامل بازدارنده که ممکن است عملیات توانبخشی را دچار اختلال نماید باید مورد توجه قرار گیرد.نتیجه گیری : تیم درمانی، پرستاران، همراهان بیمار و اعضای خانواده بعنوان مهم ترین افراد در برنامه توانبخشی بیماران قرار دارند که باید آموزشهای لازم در این زمینه را دریافت دارند.

مراقبت، توانبخشی، سکته مغزی