مرضیه ثابتی - دانشجوی کارشناسی ارشد پترولوژی، پژوهشکده علوم زمین
اکرم مینایی - دانشجوی کارشناسی ارشد پترولوژی، پژوهشکده علوم زمین
محمد هاشم محمد هاشم - دکترای پترولوژی از دانشگاه فرانسه، ۱۳۶۰ ، دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی وا
عبداله سعیدی - دکترای تکتونیک از دانشگاه فرانسه، ۱۹۹۵ ، هیئت علمی پژوهشکده علوم زمین ۱۳۸۷_۱۳۷۵

توده گرانیتوئیدی بوئین- میاندشت بخشی از توده های نفوذی موجود در زون سنندج – سیرجان را تشکیل داده و به صورت کوچک و بزرگ در داخل مجموعه های متامورفیک منطقه نفوذ کرده است. ترکیب سنگ شناسی این توده عمدتاً متشکل از گرانیت پورفیری(مونزوگرانیت- سینوگرانیت)، گرانودیوریت، گابرو - دیوریت تا دیوریت می باشد. فعالیت های تکتونیکی پس از جایگیری توده باعث میلونیتی شدن این توده گردیده و شواهدی از جمله حالت شیستوزیته برخی از گرانیت ها، خرد شدن کوارتز(ساب گرین) با خاموشی موجی، حالت خمیدگی در پلاژیوکلاز و خمیدگی و کینک باند در بیوتیت ها دلالت بر این موضوع دارد. مطالعات صحرایی، کانی شناسی، سنگ شناسی و ژئوشیمیایی نشان می دهد که ماگمای سازنده واحدهای اصلی این توده از نوع I ، کالکوآلکالن و غنی از پتاسیم(پتاسیک) بوده و از نظر درجه اشباع از آلومینیم (ASI) . متاآلومین تا اندکی پرآلومین می باشد.

بوئین - میاندشت، گرانیتوئید، نوعI ،متاآلومین، کالکوآلکالن، زون سنندج - سیرجان