المیرا بابالو - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر، ابهر، ایران
لیلابیگم هاشمیان - عضو هیئت علمی گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر، ابهر، ایران

آن چه در طراحی یک بنای معماری میتواند حائز اهمیت باشد، توجه به هماهنگی بنا و محتوای خاص آن است. به عبارتی معماری فرم و محتوای آن باید دارای اشتراک باشند و در یک راستا حرکت کنند، به گونه ای که مخاطب آنها را در پیوستگی با هم درک نماید. از طرف دیگر برای مکانهای کنش های هنری ضرورت این پیوند ملموس تر می نماید چرا که تعامل معماری و هنر همیشه از مباحث مورد بحث بوده و هست.روش پژوهش به کمک مطالعات اسنادی و کتابخانه ای انجام شد و دستاوردها و تحقیقات سایرین مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. در طی این بررسیها، موسیقی و معماری از نظرگاه های مختلف مورد تحلیل قرار گرفتند و ویژگیهای هر کدام به تنهایی واکاوی شد. با تحلیل این ویژگیها، آنچه به عنوان نتایج پژوهش نشان میدهد که موسیقی میتواند از منظر تناسبات عددی، با هندسه در معماری ارتباط برقرار کند و میتوان اصولی هندسی برای معماری تعریف کرد که از اصول تناسبات ریاضی در موسیقی پیروی کنند. بنابراین اگر تناسبات نام برده شده در هندسه پلان، فرم و نما مورد استفاده قرار گیرند بنا از منظر زیبایی شناختی غنی تر شده و خود را به ریشه های طبیعی مشترک میان موسیقی و معماری متصل میکند.

موسیقی، معماری، طراحی معماری