طاهره دریکوند - دانشجوی کارشناسی ارشد زراعت، دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس
سیدمحمدعلی مدرس ثانوی - استاد گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس
مجید آقاعلیخانی - استادیار دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس

برای بررسی تاثیر سیلیکات پتاسیم، کلسیم کلرید و نانو سیلیس بر پاسخ ذرت شیرین رقم Sc1263 به رژیمهای آبیاری این آزمایش به اجرا درآمد. آزمایش به صورت کرتهای خرد شده براساس طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1396 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس انجام گردید . در این تحقیق تیمارهای آزمایشی در کرت اصلی شامل ترکیب رژیمهای مختلف آبیاری(بدون تنش، تنش متوسط و تنش زیاد) و کرت فرعی شامل هفت سطح محلولپاشی در نظر گرفته شد. کرتهای شامل رژیم آبیاری: (الف- آبیاری پس از تخلیه رطوبت خاک به میزان 35 %(شاهد)، ب- آبیاری پس از تخلیه رطوبت خاک به میزان)%55تنش متوسط)، ج- آبیاری پس از تخلیه رطوبت خاک به میزان %75 (تنش زیاد)) و کرتهای شامل محلولپاشی(سیلیکات پتاسیم یک در هزار، سیلیکات پتاسیم دو در هزار، نانوسیلیس یک در هزار، کلسیم کلرید یک در هزار، کلسیم کلرید دو در هزار، محلولپاشی آب خالص و بدون محلولپاشی) در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که تنش خشکی باعث کاهش طول بلال، ارتفاع بوته، شاخص سطح برگ شد. همچنین محلولپاشی بر طول بلال، ارتفاع بوته تاثیر نداشت ولی در شرایط تنش خشکی بیشترین شاخص سطح برگ، از تیمار محلولپاشی سیلیکات پتاسیم حاصل گردید.

ذرت شیرین، رژیم آبیاری، محلول پاشی، سیلیکات پتاسیم، نانو سیلیس