سیدمجتبی جلالی - استادیار و عضو هیئت علمی دانشگاه شهرکرد

علم در حوزه شناخت انسان یک ویژگی و خصلت در رابطه با ادراک آموز است، که بسته به موارد استعمال خود دارای معانی گسترده ای است، در مقابل وحی فرایندی است که در آن خداوند محتوای آئین خود را به سوی بشر و به واسطه پیامبران برگزیده خود ارسال نموده تا راه را برای سعادت و کمال آنها هموار سازد. موضوع مقاله حاضر بررسی دیدگاه شهید بهشتی پیرامون گستره علم و وحی و با هدف تبیین همپوشی ها و تمایزهای این دو حوزه از دیدگاه ایشان است که با روشی تحلیلی و توصیفی نگاشته شده است و از نتایج بدست آمده می توان به این نکات اشاره نمود که به نظر می رسد از دیدگاه شهید بهشتی (ره) هر یک از دو پدیده علم و وحی دارای روشنگری های خاص در حیطه خود بوده و در عین حال می توانند دارای میدان مشترکی نیز باشند. آنجا که میدان اختصاص علم است، وحی نیامده که این امر به دلیل عدم قدرت وحی نیست و در مواردی هم که میدان هر دو بوده، مسلمات وحی و علم تاکنون با هم نزاعی نداشته اند و با توجه به آنکه وحی در مقام بیان اصول کلی در نظام زندگیست، دست یافتن به امور جزئی با ارجاع به امور کلی میسر است.

علم، وحی، افتراق، همپوشی