سیدمصطفی هاشمی فر - دانشجویکارشناسی ارشد،مهندسی مکانیک،واحداراک،دانشگاه آزاد اسلامی،اراک،ایران
سیدمحمدمهدی نجفی زاده - استادتمام، مهندسی مکانیک،واحداراک،دانشگاه آزاد اسلامی،اراک،ایران
محمود سلیمی - استادیار،واحداراک، مهندسی شیمی،دانشگاه آزاد اسلامی،اراک،ایران
عطااله کریمی - مربی،واحداراک، مهندسی مکانیک،دانشگاه آزاد اسلامی،اراک،ایران

این تحقیق با هدف مطالعه عملکرد انتقال حرارت و میزان برگشت ناپذیری ترمودینامیکی نانوسیال هیبریدی،یعنی نانولوله کربنی چند جداره-اکسید آهن/آب ، استفاده شده در لوله تخت صورت گرفته است. تجزیه و تحلیلسه بعدی برای شرایط کاری مختلف در محدوده عدد رینولدز(در محدوده 250 تا 2000)، غلظت حجمی نانوذراتهیبریدی (0 تا 3 / 0 درصد) و دماهای ورودی (در محدوده 313k تا 333k) انجام شده است. نتایج عددی نشان میدهد که استفاده از نانوسیالات هیبریدی در لوله تخت ، انتقال حرارت را در همه ی اعداد رینولدز بررسی شدهافزایش می دهد. نانوسیالات هیبریدی نانولوله کربنی چند جداره –اکسید آهن/آب افزایش بیشتری در انتقالحرارت در مقایسه با سیال پایه را نشان می دهند. علاوه بر این ، نتایج حاکی از این است که افزایش در غلظتحجمی نانوذرات هیبریدی منجر به کاهش تولید آنتروپی کل نانوسیالات هیبریدی نانولوله کربنی چند جداره –اکسید آهن/آب در مقایسه با سیال پایه می شود.کاهش تولید آنتروپی 5 / 27 درصد در مقایسه با سیال پایه برایدرصد حجمی 3 / 0 نانوذرات هیبریدی نانولوله کربنی چند جداره- اکسید آهن بدست آمده است.

انتقال حرارت، برگشت ناپذیری، نانوسیالات هیبریدی، لوله تخت، تولید آنتروپی