ابراهیم فتحی نیا - کارشناس گروه برنامه ریزی، فرمانداری شهرستان ساوجبلاغ، استان البرز، ایران
نوراله طاهری - فرماندار، شهرستان شهریار، استان تهران، ایران
سید حسین شاهد - مدرس دانشگاه علمی کاربردی تلاش گران اندیشه کاراد، تهران، ایران

امروزه در اهداف هزاره توسعه 2000-2016 اهداف هزاره توسعه پایدار 2016-2030 به بحث از بین بردن فقر، امنیت غذایی، کشاورزی و...توجه اساسی شده است. اما بعضی از کشورها به دلیل مشکلات مختلف از جمله منابع آبی کم، وسعت کم، کمبود نیروی انسانی در کشاورزی و ... به ارتباط و پیوند متقابل با کشورهای دارای توانمندی های محیطی و انسانی برای فائق آمدن به مسائل مختلف از جمله تامین مواد غذایی و کشاورزی تاکید دارند. که یکی از این راهکارها و روش ها بحث کشت فراسرزمینی می باشد. در این میان کشت فراسرزمینی می تواند راهکاری برای تامین محصولات کشاورزی و مواد غذایی کشور باشد. کشت فراسرزمینی، به معنای کاشت و برداشت انواع محصولات کشاورزی، به منظور ارتقای امنیت غذایی و تامین نیازهای صنایع مرتبط ، خارج از محدوده مرزی ثبت شده یک کشور یا سرزمین؛ که از چند سانتیمتر می تواند شروع و تا چندین هزار کیلومتر ادامه داشته باشد، تعریف میشود که در این کشت منافع و ارزش آن بین دو کشور مبدا و مقصد تقسیم میشود. در کشت فراسرزمینی پنج اصل اساسی باید در کشت فراسرزمینی بین کشور مبدا و مقصد مورد توجه قرار گیرد: 1-احترام متقابل به حاکمیت هر دو کشور؛ 2-متمرکز شدن در قرادادهای منعقد شده بین طرفین 3-عدم دخالت در مسائل داخلی و احترام به تمامیت ارضی و ...یکدیگر؛ 4-استفاده از نیروی انسانی و توانهای داخلی طرفین در (سرمایه گذاری ها، برنامه ریزی ها، فناوری ها و ..) 5-گسترش همکاری های امنیتی و نظامی (فتحی نیا 1:1397-14).

کشت فراسرزمینی، امنیت غذایی، کشاورزی ایران، کشاورزی، Extra-territorial culture