محیا رفیعی - استادیار دانشگاه شهید باهنر کرمان
زهرا مقیمی نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته تاریخ و فلسفه آموزش و پرورش دانشگاه شهید باهنر کرمان

در مبانی قرآن به نکته ای توجه عمیق شده و آن بخشودگی گناه بشر در پیشگاه خالق است، به واسطه رحمت بی منتهای الهی که شامل تمام فرزندان آدم می شود یعنی بشر در اندازه ای که گناهکار باشد اگر رو به سوی مبدا و معبود خویش گرداند و به او نظر کند انوار رحمت حق تعالی او را در برگرفته و از ناپاکی ها می رهاند.(من رحمه الله ان الله یغفر الذنوب جمیعاانه هو الغفور الرحیم) (الزمر 53 ) از رحمت خداوند نومید نشوید در حقیقت خداوند همه گناهان را می آمرزد. عفو و محبت از صفات خداوند متعال می باشد. وجود انسان از وجود خداوند نشات گرفته است بنابراین صفات الهی در وجود انسان ممکن می نماید. کافیست انسان با اندیشه در خود و کشف این خصلت های نیک بخشش و محبت نسبت به دیگران را در شخصیت خود متجلی سازد و این خصلت های نیک را در زندگی و در ارتباط با دیگران چه خانواده و چه افراد جامعه به کار بندد تا نتایج عالی این صفات نصیب خودش نیز گردد . یافته های پژوهش بیانگر آن است که عفو و بخشش، منشا فطری دارد و بر اساس ویژگی های فطری برای همه ی انسان ها یک نیاز حیاتی محسوب می شود.

عفو،بخشش،تربیت.