مجید فرضی - دانش اموخته کارشناسی علوم تربیتی پردیس شهید بهشتی ، زنجان، ایران
سید محمد موسوی - دانش اموخته کارشناسی علوم تربیتی پردیس شهید بهشتی ، زنجان، ایران

تعلیم و تربیت دینی فرایندی است که ادمی را برای نحوه خاصی از حیات مهیا می سازد.این نحوه زندگی بر مبنای اصول، قواعد و راهبردهای از پیش تعیین شده شکل می گیرد که از طریق عقاید و شریعت به ادمی عرضه شده است. تعلیم وتربیت دینی و اخلاقی فرزند اهمیت خاصی در نظام اموزشی و تربیتی اسلام دارد.پرورش دینی از حقوق کودکان و از وظایف ومسئولیت های خطیر پدر و مادر درارتباط با فرزندان است. پدران و مادران باید بکوشند این وظیفه بزرگ را انجام دهند. تربیت دینی به معنای اموزش و پرورش دینی است که می تواند نقش مهمی را در توسعه یک جامعه دینی و اسلامی ایفا کند. بی شک هر تحقیق و پژوهش شامل اهداف خاصی می باشد که در راستای نیل به اهداف خاصی، چنین پژوهشی انجام گرفتهاست. هدف از تحقیق بررسی،تبیین و مطالعه تعلیم و تربیت دینی فرزند می باشد که باروش اسنادی شامل کتاب ها و مجلات منتشرشده، سایت های علمی معتبر، احادیث نبوی در امر تربیت و قران کریم تدوین شده است.نتایج و تحقیق یافته ها حاکی از ان است که خانواده نقش اصلی را در تربیت فرزنددر جامعه مذهبی ودینی و تعمیق ارمان های دینی ایفا می کنند. براین اساس پیشنهاد می شود که خانواده ها و سپس مربیان با الهام از فرهنگ دینی اسلام و اموزه های ان به تربیت صحیح فرزندان بپردازند و این جزء از طریق عمل صالح و پرهیز از عوامل غفلت زا میسر نخواهد شد.

تربیت دینی ،تعلیم دینی ، جامعه دینی و اسلامی ،نقش والدین