CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

تئوری شهر هوشمند و ارزیابی مولفه های زیرساختی آن در مدیریت شهری مورد شناسی: شهرداری تبریز

عنوان مقاله: تئوری شهر هوشمند و ارزیابی مولفه های زیرساختی آن در مدیریت شهری مورد شناسی: شهرداری تبریز
شناسه ملی مقاله: JR_GIAJ-8-26_012
منتشر شده در شماره 26 دوره 8 فصل در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:

شهریور روستایی - دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تبریز
محمدرضا پورمحمدی - استاد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تبریز
حکیمه قنبری - دانشجوی دکترای جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تبریز

خلاصه مقاله:
آنچه یک شهر را به سمت هوشمندی پیش می برد، صرفا استفاده از ابزار الکترونیک و سیستم ارتباطاتی آن شهر نیست؛ بلکه نحوه برنامه ریزی و استفاده از این ابزار درجهت ارتقای سطح کیفی زندگی شهروندان یک شهر است. هدف شهر هوشمند افزایش کیفیت زندگی شهری با رویکرد توسعه پایدار است. ایده ایجاد شهرهای هوشمند که بحث جدیدی در برنامه ریزی شهری است، در دو دهه اخیر مطرح شده و مولفه های آن به طور کامل مورد تعریف و شناسایی قرار نگرفته است. هدف و نوآوری تحقیق حاضر، طرح تئوریک شهر هوشمند و شناسایی مولفه های زیرساختی آن است. در این پژوهش رویکرد کار بنیادی بوده و با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی، شناسایی مولفه های زیرساختی شهر هوشمند در مدیریت شهری شهرداری تبریز به عنوان هدف تعریف شده است. در مرحله اول به منظور تبیین موضوع و شناخت مولفه ها بر اساس ادبیات و پیشینه تحقیق، 17 مولفه مورد شناسایی قرار گرفت. سپس درجهت اولویت بندی و دسته بندی اهمیت مولفه های مذکور با پرسش از متخصصان فناوری اطلاعات و هوشمندسازی شهرداری تبریز به تعداد 10 خبره بر اساس مدل تحلیل سلسله مراتبی (AHP)، مولفه های اصلی استخراج شد. نتایج بر اهمیت 3 دسته از عوامل ترکیبی در ایجاد شهر هوشمند تاکید دارد که عبارت اند از: مدیریت و سیاست (عوامل نهادی)، منابع انسانی و سرمایه اجتماعی (عوامل انسانی) و فناوری اطلاعات و ارتباطات (عوامل فناوری). در مرحله دوم برای شناسایی دقیق تر و ارزیابی معیارها برای هر دسته از عوامل، زیر معیارهای مرتبط شناسایی شد و با تکمیل 20 پرسشنامه توسط کارشناسان خبره شهرداری تبریز، اهمیت هر یک از موارد بر اساس مدل تحلیل شبکه (ANP) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج ارزش عوامل مدیریت و سیاست با مقدار 573/0، عوامل انسانی و سرمایه اجتماعی با مقدار 279/0 و عوامل فناوری با مقدار وزن 147/0 را نشان می دهد. تحلیل زیر معیارها حاکی از آن است که برای تبدیل ظرفیت های شهر هوشمند به زیرساخت، می بایست تغییر ساختاری و رویکردی در عوامل نهادی صورت پذیرد. در مدل تحلیل شبکه زیرمعیار ساختار و تشکیلات شهرداری با میزان نرخ ایده آل 12/0 رتبه اول، ساختار حقوقی و قراردادی شهرداری 09/0 رتبه دوم و عملکرد شهرداری در استفاده از مشاوران تخصصی 085/0 رتبه سوم را در اولویت بندی شاخص های مربوط به مدیریت و سیاست (عوامل نهادی) به خود اختصاص داده اند. در نهایت با توجه به گزاره های مفهومی بر پایه ادبیات و پیشینه تحقیق و عوامل زیرساختی شناسایی شده ایجاد شهرهای هوشمند، استراتژی های مناسب در ایجاد زیرساخت های شهر هوشمند بیان شده است. در این راستا ایجاد حکمروایی خوب شهری به عنوان مهمترین استراتژی در ایجاد پلتفرم شهر هوشمند در مدیریت شهری تبریز مطرح است.

کلمات کلیدی:
شهر هوشمند, فناوری اطلاعات و ارتباطات, عوامل انسانی, عوامل نهادی

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/884595/