نسرین عبداللهی - کارشناس ارشد مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
محمدهادی دهقانی - استاد گروه مهندسی بهداشت محیط ، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
کاظم ندافی - استاد گروه مهندسی بهداشت محیط ، دانشکده بهداشت،دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
فضل اله چنگانی - استادیار گروه مهندسی بهداشت محیط ، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

زمینه و هدف: روغن و گریس باعث صدمه به موجودات زنده آبزی واکوسیستم گیاهی و خاکی گردیده، برای انسان موتاژنیک و کارسینوژنیک هستند. هدف ازاین تحقیق، مطالعه کاهش آلودگی روغن وگریس موجوددرپساب کارخانه فولاد بااستفاده ازسیستم شناورسازی با هوای فشرده بود. مواد و رو شها: درفاز اول این تحقیق ازپساب خام کارخانه برای سنجش میزان روغن وگریس ،اکسیژن موردنیازشیمیایی،کل جامدات،جامدات معلق،جامدات محلول،کدورت وقلیائیت نمونه برداری شد. فازدوم مطالعه ،استفاده ازفرایند شناورسازی با هوای فشرده بااستفاده ازیک پایلوت شناورسازی با هوای فشرده و نمونه برداری وتعیین مجدد مقادیرپارامترهای ذکرشده برای تعیین راندمان حذف روغن وگریس درسه غلظت و چهارزمان ماند مختلف وبرای سایرپارامترها درغلظت وزمان ماند بهینه بود. یافته ها: زمان ماندهای انتخابی شامل 30،45،60،90 دقیقه بوده وغلظ تهای انتخابی عبارت بودنداز 591،386،277 میلی گرم برلیتر. راندمان حذف برای پارامترهای روغن وگریس، اکسیژن مورد نیاز شیمیایی،کل جامدات، جامدات معلق،جامدات محلول،کدورت،قلیائیت برابربا 48،46،37،36،82،89،6درصد بدست آمد. نتیجه گیری: باافزایش زمان هوادهی از 30 دقیقه به 90 دقیقه، راندمان حذف تمامی پارامترها افزایش یافت. اما راندمان حذف از 60 دقیقه تا 90 دقیقه تقریبا ثابت بود. راندمان حذف درغلظت های بالاترروغن وگریس (591 میلی گرم برلیتر) بیشترازراندمان حذف درغلظت های پایین ترروغن وگریس (277 میلی گرم برلیتر) بود.

شناورسازی با هوا, روغن وگریس, پساب, کارخانه فولاد