محمد بخت آزمای - استادیار گروه مدیریت دانشگاه آزاد اسلامی واحد ممقان
محمد قرصی - دانشجویی دکتری مدیریت دولتی گرایش منابع انسانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بناب

یادگیری مهم ترین راه بهبود عملکرد در دراز مدت است و در آینده نزدیک تنها سازمانی می تواند ادعای برتری کند که قادر باشد از قابلیت ها و تعهد و ظرفیت یادگیری افراد در تمامی سطوح سازمان به نحو احسن بهره برداری کند. تحقیق قوم نگاری براساس رویکرد کل گرایانه و جامع، نه تنها بر پایه دیدگاه نظری خاصی قرار ندارد، بلکه اساسا0 به آزمون نظریه نیز توجه چندانی ندارد. نظریات در تحقیقات قوم نگرانه صرفا0 برای تغذیه فکری محقق برای تعمیق بخشیدن به درک او در دریافت چارچوب های مفهومی مرسوم در علوم انسانی می باشد. بدین لحاظ اظهارات نظری تئوری ها زمانی وارد فرآیند تحقیق می شوند که رابطه آن ها با پژوهش مورد نظر مشخصشده باشد. این دیدگاه، یک شیوه تحقیق در رویکرد پدیدار شناختی است که بر ماهیت ذهنی و رفتار تاکید دارد. انسان شناسان و قوم نگاران، به تمرکز بر روی داده ها سطحی و یا صرفا0 جمع آوری از تعداد کمی از مردم علاقه مند نیستند، آن ها به مطالعات عمیق درباره مردم می پردازند. در این راستا از نظر تحقیق قوم نگاری، اطلاعاتی سودمند است که از طریق زندگی و یا حضور فعال محقق در جامعه مورد مطالعه او بدست می آید. در این تحقیق با ورود به یک سازمان محلی و استفاده از ابزارهای مشاهده و مصاحبه به شناخت یادگیری سازمانی آن پرداخته شد و از تحلیل اطلاعات 5 مولفه شامل: -1 مهارت های فردی -2 مدل های ذهنی -3 چشم انداز مشترک -4یادگیری تیمی -5 تفکر سیستمی بدست آمد.

قوم نگاری، یادگیری، یادگیری سازمانی