رخساره فضلی - استاد راهنما
مرجان رفیعی

کودکان دیرآموز مهارت لازم برای ورود به دبستان که برای یادگیری به آن ها نیاز دارد، را ندارد، این مهارت ها مقدمه یادگیری تحصیلی و اجتماعی هستند. بنابراین پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی قصه درمانی بر بهبود رشد زبانی و مهارت های اجتماعی در نوآموزان پیش دبستانی دیرآموز در سال 1396 در شهر تهران انجام شد.در این پژوهش شبه آزمایشی که یک طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است جامعه آماری این پژوهش کلیه نوآموزان پیش دبستانی دیرآموز مناطق 6 ، 7 و 8 شهر تهران می باشند که در سال تحصیلی 1396 - 1395 مشغول به تحصیل بودند. با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای تعدادی از نوآموزان مناطق 6 ، 7 و 8 تهران انتخاب شده و آزمون سنجش هوش وکسلر ویژه کودکان برای آنان اجرا گردید و از میان نوآموزانی که دیرآموز شناخته شدند، تعداد 30 آزمودنی از طریق گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش (n: 15) و کنترل (n: 15) قرار گرفتند. تمام آزمودنی ها در مرحله پیش آزمون به پرسشنامه های مهارت های اجتماعی ماتسون )نسخه والد( و مقیاس رشد زبانی آزمون سنجش رشد نیوشا پاسخ دادند، سپس برنامه آموزشی قصه درمانی در هشت جلسه اجرا شد و در نهایت، پس آزمون از تمام گروه های آزمایش و کنترل گرفته شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش آماری تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج پژوهش نشان دادکه قصه درمانی در بهبود مهارت های اجتماعی و رشد زبانی نوآموزان پیش دبستانی دیرآموز اثربخش است.