حسن شیرزادی - گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ایلام، ایلام، ایران
حسین ناصرمنش - دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ایلام، ایلام، ایران
علی خطیب جو - عضو هیات علمی
کامران طاهرپور - گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ایلام، ایلام، ایران

تاثیر اسانس درمنه خزری و باکتری لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس بر عملکرد، میکروبیولوژی، مورفولوژی و قابلیت هضم ایلئومی مواد مغذی در بلدرچین های تخم گذار ژاپنی با استفاده از تعداد 180 قطعه بلدرچین تخم گذار 46 روزه در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار و پنج تکرار (نه قطعه جوجه در هر تکرار) بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره پایه به عنوان گروه شاهد (فاقد افزودنی)، جیره پایه+ اکسی تتراسایکلین (200 میلی گرم در کیلوگرم)، جیره پایه+ اسانس درمنه خزری (250 میلی گرم در کیلوگرم) و جیره پایه+ لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس (cfu 1011×02/4 در کیلوگرم جیره) بودند. نتایج نشان داد که استفاده از لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس در مقایسه با تیمارهای شاهد و اسانس درمنه خزری سبب افزایش توده تخم بر اساس مرغ خانه شد (05/0P<). همچنین استفاده از تیمارهای لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و اسانس درمنه خزری در مقایسه با تیمار شاهد سبب افزایش لاکتوباسیل های موجود در محتویات ایلئوم پرندگان شد (05/0P<). افزون بر این، پرندگان تغذیه شده با جیره های حاوی لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و اکسی تتراسایکلین از نظر صفات ارتفاع پرز و نسبت ارتفاع پرز به عمق کریپت در مقایسه با گروه شاهد افزایش معنی داری را نشان دادند (05/0P<). نتیجه گیری می شود که استفاده از لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس به عنوان یک جایگزین برای آنتی بیوتیک مناسب تر از اسانس درمنه خزری است.

اسانس درمنه خزری, بلدرچین تخمگذار, قابلیت هضم ایلئومی, لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس, مورفولوژی, میکروبیولوژی