مرتضی اسمعیل نژاد - استادیار گروه جغرافیا دانشگاه بیرجند
عباس زارع نژاد اشکذری - استادیار دانشگاه علوم دریایی امام خمینی(ره) نوشهر

سواحل در هر نقطه از جهان از منابع مهم جهت توسعه و توانمندی به شمار می رود. سواحل دریای عمان یکی از متنوع ترین مناطق ساحلی کشور ایران می باشد. دسترسی به دریای آزاد و ویژگی های محیط جغرافیایی ناحیه ساحلی از پتانسل های سهل الوصولی است که آماده برنامه ریزی و توسعه می باشد. این پژوهش با نگاهی کاربردی و هدف ارزیابی توان های محیط طبیعی سواحل دریای عمان جهت برنامه ریزی گردشگری ساحلی انجام گرفته است. روش کار میدانی و تحلیلی بر پایه داده های هواشناسی و ژئومورفولوژی می باشد. برای این منظور نخست با استفاده از 10 شاخص بیوکلماتیک به ارزیابی زمان های مطلوب و فصلهای مناسب گردشگری پرداخته شد، سپس در هر فصل زمان به برنامه ریزی انواع گونه های گردشگری مانند ژئوتوریسم و توریسم ورزشی برنامه ریزی شد. نتایج نشان داد که حداقل چهار ماه از سال شرایط ایده آل اقلیمی جهت استفاده از پتانسل های سواحل عمان از جمله شنا، غواصی، کایت سواری، قایق رانی در دریا، و 5 ماه استفاده از ساحل مانند بازدید های ژئوتوریسمی مانند کوههای مینیاتوری، گل فشان ها مناسب می باشد. گردشگری ساحلی می تواند مهمترین فعالیت گردشگری در منطقه باشد.

گردشگری ساحلی, دریای عمان, زیست اقلیم