محمدامین عرفان منش - استادیار، گروه علم اطلاعات و دانش شناسی، دانشگاه اصفهان.
الهه حسینی - دانشجوی دکترای، علم اطلاعات و دانش شناسی، دانشگاه الزهرا، ایران.

هدف: پژوهش حاضر درصدد است تا با استفاده از شاخص های مختلف در یک بازه زمانی ده ساله، به مطالعه کیفیت بروندادهای پژوهشی دانشگاه اصفهان بپردازد و از طریق مقایسه آن با میانگین کشور بررسی نماید که آیا کیفیت این تولیدات علمی نیز همراه با کمیت آن رو به رشد بوده است یا خیر روش شناسی: پژوهش حاضر از نوع کاربردی بوده و با استفاده از شاخص­های علم سنجی انجام شد. جامعه پژوهش شامل 5806 مقاله است که حداقل یکی از نویسندگان آن دارای وابستگی سازمانی به دانشگاه اصفهان بوده و طی سال های 2006 تا 2015 میلادی در پایگاه استنادی اسکوپوس منتشر شده اند. پایگاه های اسکوپوس و سای ول جهت گردآوری و تحلیل داده های پژوهش مورد استفاده قرار گرفتند. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که عملکرد کیفی دانشگاه اصفهان در تولید بروندادهای پژوهشی در سه شاخص نرخ استنادشدگی، مشارکت علمی بین المللی و انتشار در مجلات برتر در سطح بالاتری در مقایسه با متوسط کشور قرار داشته است. از سوی دیگر، تولیدات علمی دانشگاه اصفهان در شاخص های میانگین استناد، میانگین مشاهده، اثرگذاری وزن دهی شده در سطح رشته و مقاله های پراستناد از عملکرد پایین تری در مقایسه با میانگین کشور برخوردارند. بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه می تواند از سوی مدیران و سیاست گذاران دانشگاه اصفهان جهت آگاهی از وضعیت جاری و برنامه­ریزی های آتی مورد استفاده قرار گیرد.

کیفیت پژوهش, دانشگاه اصفهان, تحلیل استنادی