ساناز خطیبی - پژوهشکده توسعه تکنولوژی
مرتضی خاکزار بفروئی - پژوهشکده توسعه تکنولوژی
مرتضی رحمانی - پژوهشکده توسعه تکنولوژی

برنامه ریزی گیت یکی از فعالیت های کلیدی در فرودگاه هاست که به عنوان یک مساله بهینه سازی تعریف می شود. هدف اصلی این پژوهش پیدا کردن یک تخصیص مناسب برای پروازهای ورودی و خروجی با درنظر گرفتن مجموعه ایی از محدودیت های کاربردی است. یکی از اهدافی که کمتر مورد توجه قرار گرفته است، بالانس نمودن بار کاری گیت ها با استفاده از تعداد مسافران می باشد. در این مقاله، این هدف به همراه دو هدف کمینه کردن تاخیرهای بوجود آمده در زمان تخصیص گیت به هواپیما و بیشینه کردن امتیاز اولویت تخصیص گیت (کنترل ازدحادم مسافران) که تاکنون باهم در نظر گرفته نشده اند، به عنوان اهداف این مساله در نظر گرفته شده است. مساله به شکل برنامه ریزی عدد صحیح مختلط مدل سازی شده است. همچنین این مدل با استفاده از داده های واقعی فرودگاه بین المللی مهرآباد در ابعاد کوچک و متوسط حل شده است. به منظور یافتن مجموعه جواب های پارتو، الگوریتم NSGA-II پیشنهاد و برای نشان دادن کارآیی الگوریتم جواب های بدست آمده در ابعاد کوچک با جواب های بدست آمده از روش محدودیت اپسیلون مقایسه شده است. نتایج نشان می دهد که درصد خطای توابع هدف نسبت به روش محدودیت اپسیلون در تمامی مسایل حل شده کمتر از 1.5% است که کارآیی الگوریتم پیشنهادی را نشان می دهد. افزایش نمایی زمان حل با استفاده از روش محدودیت اپسیلون در مقابل افزایش خطی توسط NSGA-II نشان دهنده کارآیی روش حل توسعه داده شده، برای حل مساله در ابعاد واقعی و بزرگ است.

حمل و نقل هوایی, برنامه ریزی گیت, تصمیم گیری چند هدفه, برنامه ریزی عدد صحیح مختلط, الگوریتم NSGA-II, روش محدودیت اپسیلون