کاملیا صدیقی - دانشجوی دانشکده مهندسی عمران دانشگاه تبریز
مهدی ضرغامی - استادیار دانشکده مهندسی عمران دانشگاه تبریز

سیل به عنوان یک پدیده هیدرولوژیکی حدی است که سالانه زندگی در حدود 520 میلیون انسان را مورد مخاطره قرارداده و با خسارت تخمینی 50 تا 60 میلیارد دلار در سال به عنوان یک تهدید و عامل مخرب اجتماعی و اقتصادی مطرح است. یکی از چال شهای مهم گسترش شهرنشینی، تصرف پهنه سیلاب در اراضی شهری است که ا ز آن جمله می توان به ساخت ابنیه در پهنه سیلاب رودخانه ها و همین طور انباشته شدن زباله ها وآلودگی ها در مسیر عبور آب اشاره کرد. از این رو برای حل چنین مسائلی نیاز به یک برنامه ریزی قابل اطمینان است تا مشکلات و آسیبهای ناشی از وقوع سیل شناسایی و راه های مقابله با آن ارائه شود. در این مقاله رودخانه مهران رود تبریز، به عنوان یک مطالعه موردی مهم انتخاب شده و خطرات احتمالی سیلاب آن تجزیه و تحلیل می شود. سپس با بررسی اقدامات موفق در دنیا، راهکارهای مناسبی برای مقابله با سیل در این شهر مطرح شده و از دید 5 تصمیم گیر ارزیابی می شوند. در ادامه با کمک چهار روش مطرح انتخاب اجتماعی (رای اکثریت، بوردا، حذف متوالی و دیکتاتوری)، استفاده از سیل بند به عنوان گزینه مناسب سازه ای و استفاده از امکانات و نیروهای موجود در منطقه جهت کاهش اثرات به عنوان گزینه مناسب غیر سازه ای پیشنهاد می گردد. با توجه به نتایج، استفاده از روش بوردا برای تصمیم گیری گروهی در مدیریت سیلاب شهری در مطالعه های آتی توصیه می شود.

سیلاب شهری، مهران رود، روشهای انتخاب اجتماعی