مهدی سیف برقی - دانشیار گروه مهندسی صنایع دانشگاه الزهرا، تهران، ایران
شیما زنگنه - کارشناس ارشد مهندسی صنایع، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران

در مدل های کلاسیک مکانیابی تسهیلات به طور ضمنی فرض می شود که تسهیلات انتخاب شده همواره طبقبرنامه کار خواهند کرد، در حالی که، در دنیای واقعی تسهیلات همواره در معرض ریسک اختلال هستند وگاهی این اختلالات اثر بلند مدت روی شبکه زنجیره تامین گذاشته و آن را با بحران مواجه می کند. در اینمقاله، یک مدل برنامه ریزی عدد صحیح مختلط جهت تعیین نحوه خدمت رسانی به مشتریان در زمان اختلالمراکز توزیع در یک زنجیره تامین دو سطحی شامل توزیع کنندگان و مشتریان ارائه شده است. این مدلمکان هایی را برای توزیع کننده ها انتخاب می کند که علاوه بر حداقل نمودن هزینه های معمول زنجیره تامین،هزینه های حمل و نقل بعد از مختل شدن توزیع کننده ها نیز حداقل شوند. در واقع سعی می شود انتخاب محلتوزیع کنندگان با کم ترین هزینه و بیشترین قابلیت اطمینان صورت گرفته و ضمنا تخصیص مشتریان به آنهاانجام شود. با استفاده از رویکرد لاگرانژ مساله آزاد سازی شده و به دو زیر مسئله تقسیم می شود. با بررسیشرایط بهینگی زیر مسئله ها، حل ابتکاری برای زیر مساله اول و الگوریتم ژنتیک برای زیر مساله دوم به منظورحل مسائل با ابعاد بزرگ استفاده شده است. در پایان، عملکرد و کارایی مدل و روش پیشنهادی در قالبمثال های عددی مورد بررسی قرار می گیرند .

مکانیابی تخصیص, مدیریت زنجیره تامین, اختلال, الگوریتم ژنتیک, آزاد سازی لاگرانژ