محمد ذونعمت کرمانی - بخش مهندسی آب، دانشگاه شهید باهنر کرمان
مریم فروتن اقلیدی - بخش مهندسی آب، دانشگاه شهید باهنر کرمان
مجید رحیم پور - گروه مهندس و علوم آب/دانشکده کشاورزی/ دانشگاه شهید باهنر کرمان/ ایران.
عاطفه مقبلی - مهندسی آب، دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان.

یکی از روشهایی که در دهه های اخیر برای لایروبی رسوبهای نهشته شده در پشت سدها استفاده می شود، سیستم هیدروساکشن برداشت رسوب است. این روش دارای محاسنی نسبت به دیگر روشهای حذف رسوب از جمله عدم نیاز به انرژی به دلیل استفاده از اختلاف انرژی سطح آب در بالا دست و پایین دست سد و امکان انتقال رسوبهای برداشت شده به مناطق مورد نظر می باشد. از جمله عوامل موثر در عملکرد سیستم هیدروساکشن میتوان قطر لوله مکش(Dp)، هد آب یا اختلاف ارتفاع آب بالادست و پایین دست سد (H) و فاصله دهانه مکش ازسطح رسوب (hp)  را نام برد. در این تحقیق اثرات  فاصله دهانه مکش از سطح رسوب با استفاده از مدل آزمایشگاهی مورد بررسی قرار می گیرد. رسوب مورد استفاده در این آزمایشها از نوع ماسه بددانه بندی شده(SP) می باشد. نتایج آزمایشها نشان میدهد که با افزایش عمق دهانه مکش از رسوبات، میزان تخلیه رسوب و همچنین غلظت جریان خروجی بیشتر می شود. بررسیها حاکی از آن بود که افزایش تخلیه  رسوب تا hp/Dp  برابر با 1.33- ادامه دارد و پس از آن به دلیل تجمع رسوب در دهانه ورودی، لوله مسدود می شود.

حفره آبشستگی, هیدروساکشن, مدل فیزیکی, مخزن سد, رسوب زدایی